Spanning tot het einde, hoop en verwachting ook. Negentig minuten lang bleef het 0-0 bij AZ-West Ham United, en zolang dat zo was, was één doelpunt genoeg voor een verlenging. ‘Alles of niets’, zong het publiek dan ook rond kwart voor elf, tegen het einde van de wedstrijd. Het werd niets. Ook in de vijf minuten blessuretijd gaf het volledig in het zwart gestoken West Ham United geen krimp, waarna het in de tegenstoot zelfs nog de 0-1 maakte via invaller Pablo Fornals.

Vechtpartij

Wat restte na heet eindsignaal was een vechtpartij achter de dug-out van West Ham United, waar een groot aantal Engelse fans op de hoofdtribune zat. AZ-fans die vanaf de Van der Bentribune waren ’overgestoken’, zochten de confrontatie en die kwam er. Een treurig einde van een spannende halve finale, een voor AZ bijzonder podium.

Net als vorige week in Londen moest de wedstrijd het lange tijd meer van de spanning hebben dan van de opwindende momenten in het veld. Die waren er namelijk weinig, vooral van AZ-kant. AZ zocht wel de aanval, maar deed dat behoedzaam. Loeren op een gaatje, loeren op een schietkans. De ruimte was zeer beperkt, zoals al kon worden verwacht. ,,Het zal lastig worden om er doorheen te komen, dus we zullen er ómheen moeten’’, zei trainer Pascal Jansen vooraf.

Paal

Af en toe lukte het AZ, wat enkele oeh-ah-momenten voor het doel van West Ham United opleverde. Zo waren er op slag van rust schoten van Sven Mijnans en Yukinari Sugawara, die smoorden in de drukte. Intussen was West Ham United aan de andere kant het gevaarlijkst geweest. Lucas Paquetá, de Braziliaans international, krulde de bal op de paal en toonde in de duels soms zijn technische kwaliteiten.

AZ, dat het moest doen zonder de met een hielblessure afgehaakte Jens Odgaard, had iets extra’s nodig, maar had dat in de eerste helft niet in huis. Ook Jesper Karlsson niet. De linksbuiten stond zoals verwacht in de basis. Na een maandje afwezigheid maakte hij afgelopen zondag als invaller zijn rentree, nu stond hij aan de aftrap.

Grens

Jansen was bereid met de net weer herstelde buitenspeler de grens op te zoeken qua speeltijd. Een maand geleden, uit tegen Anderlecht, ging dat mis en verergerde de blessure van de Zweed. Maar nu er een finaleplaats op het spel stond, wilde Jansen dat risico nóg wel een keer nemen.

Logisch dus dat Karlsson ook na rust terugkwam. AZ had immers nog steeds een doelpunt nodig om de stand gelijk te trekken na de 2-1 nederlaag van vorige week. Een paar keer leek die goal er te komen in het eerste kwartier na rust. Spits Vangelis Pavlidis kwam een voetje te kort om een voorzet van Milos Kerkez binnen te glijden, een hoogstandje van Mijnans liep dood en een passje van Tijjani Reijnders op Pavlidis was net te hard. De smeekbede van het publiek om een penalty toen Pavlidis naar de grond ging, werd ook niet gehonoreerd.

Net toen de moedeloosheid er een beetje in leek te sluipen, bracht en actie van nota bene centrale verdediger Pantelis Hatzidiakos de hoop terug. Hij onderschepte zelf de bal, stak het veld over en dwong keeper Alphonse Areola tot een redding.

Dani de Wit

Het volgende opleefmoment was de invalbeurt van Dani de Wit, de krijger op het middenveld die na vier maanden blessureleed net op tijd hersteld was voor een invalbeurt in de halve finale. Misschien kon hij dan de deur naar de finale open beuken, hoopte het stadion. Of anders misschien Mexx Meerdink nog wel, het jonge talent dat Karlsson vijf minuten voor tijd verving.

Maar ook met de invallers lukte het niet. Het succes lag aan de andere kant van het veld, waar West Ham na een counter de allesbeslissende 0-1 maakte via invaller Pablo Fornals.

AZ-West Ham United 0-1.

90+. Fornals 0-1.

AZ: Ryan; Sugawara, Beukema, Hatzidiakos, Kerkez (85. M. de Wit); Reijnders, Mijnans (70. D. de Wit), Clasie; Van Brederode (78. Lahdo), Pavlidis, Karlsson (85. Meerdink).

West Ham United: Areola; Kehrer, Zouma, Aguerd, Cresswell; Soucek, Paquetá (90+. Downes); Bowen, Antonio (84. Ings), Benrahma (75. Fornals).