Als coach van de thuisclub in zwaar weer was het gemak waarmee Den Haag de punten op het eiland achterliet een meevaller. ,,Want dit was écht een wedstrijd van nu of nooit.’’ In tegenstelling tot de tegenstander, die al afscheid heeft genomen van het hoogste niveau, wil De Veij met Texel overleven. Het liefst zonder overwerk. Door de winst in een wedstrijd die nog minder inspanning vroeg dan een doorsnee training kwamen AGOVV en Volendam weer in zicht. ,,Maar we moeten het nog steeds zelf doen.’’

Aan de andere kant beseft De Veij dat de status van de eredivisie bij deze gelegenheid een opdonder kreeg. Buiten de schuld van Texel om, want dat nam de gelegenheid wel serieus in tegenstelling tot de visite die zich al verkeek op het schema waarmee de boot van Den Helder naar Texel voer.

Pas om half zes gingen de Haagse zaalvoetballers aan boord. De coach, die zelf mee moest doen, hield daar de wedstrijdbespreking en praatte het onwetende deel van zijn alternatieve selectie bij over wat er wel en niet wordt toegestaan op dit niveau. Hij wees de spelers erop dat er in de eredivisie meer wordt getolereerd dan veldvoetballers gewend zijn.

De arbitrage hield vast aan half zeven als moment van aftrappen. Den Haag had toen nog geen vijf minuten opgewarmd. De tol voor die losbandige benadering viel in de eerste helft nog mee. Omdat Texel toen lang niet alle mogelijkheden benutte bleef de schade voor de bezoekers beperkt tot 6-0.

In de kleedkamer van de thuisclub vroegen zaalvoetballers zich af wat ze hier in hemelsnaam mee aan moesten, zei Jesper Arkenbout later. De aanvoerder van Texel, die de sport net als zijn teamgenoten altijd en overal in alle opzichten serieus benadert, had de Haagse versie nog niet eerder meegemaakt.

Texel gaf ook in de tweede helft niet af. Sterker, de zelf opgelegde intensiteit ging een stapje omhoog en daarmee ook de stand op het scorebord. Helleman hield de teller nadrukkelijk in beweging en maakte zich ook verdienstelijk in de bediening. Datzelfde gold voor Devin Koorn die, in tegenstelling tot Dylan Oldenburg van Scagha, Oranje O19 misliep. Piet-Jan Eelman kon zelfs van afstand rustig achter het standbeen langs aanleggen. International Alexander Smit, de keeper die ook nog tien keer een redding had die ertoe deed, baalde als enige, van de twee tegentreffers.