Een nadere bestudering leert dat de term verbonden is met een beweging, die opkwam in de jaren zeventig van de vorige eeuw en stelt dat er grenzen aan de economische groei zijn. Dat lijkt me plausibel, maar is niet vanzelfsprekend.

Wat je aandacht geeft groeit. Wat wil je aandacht geven? Misschien minder aandacht voor ’hebben’, maar meer voor ’zijn’? Als het over economische groei gaat, gaat het toch ontegenzeggelijk vaak over ’hebben’? Zeker bij jongere mensen lijkt het besef door te dringen: ze willen meer groeien als mens en kiezen eerder voor tijd dan voor geld. Ze werken minder en leven meer.

Je hoeft geen verstokte marxist te zijn om te begrijpen dat het doelloos groeien van de economie geen optie meer is.

Apostel Paulus zegt over groei: groei in goedheid, eerlijkheid en waarheid. In Bijbelse termen voegt hij eraan toe: ’door het licht van Gods Geest’. Door wie of wat wordt jij dan geïnspireerd om daarin te groeien?

Economische groei zijn we ontgroeid.

Reageren: www.lekenprediker.nl