Het was Janine Grootjans die tegen Marie Depuydt van een 0-2 achterstand terugkwam en Disnierats zaterdagavond bijna een vliegende start bezorgde. De laatste game werd echter een prooi voor de speelster van de Leidse bezoekers.

Daarna was het voor de thuisclub vooral het koesteren van de kleine lichtpunten, zoals het feit dat Tessa Margaroli twee keer bijna een game in de wacht sleepte. Het lukte echter niet en ook de dubbel van Margaroli en Nicole van der Ark, in de eerste divisie bijna altijd goed voor een winstpunt, had weinig kans tegen Depuydt en Esmee van Marwijk. Het resulteerde in een 0-7 nederlaag.

Welkom in de eredivisie dus. ,,Het verschil is enorm groot”, weet coach Marco Gerritse, zelf aan de andere kant van de speelzaal actief bij de Hoornse mannen. ,,Wij speelden laatst tegen international Sanne de Hoop en verloren. Zij traint elke dag. En nu moeten onze dames tegen haar.”

Het schrikt Grootjans in ieder geval niet af. ,,Ik heb er enorm veel zin in”, vertelt de twintigjarige inwoonster van Westerbork. ,,Mijn eerste partij ging super. De tweede was helaas wat minder, maar ik bekijk het echt per wedstrijd. Er zitten echt wel wat winstkansen tussen.”

Grootjans voegde zich vorig seizoen bij het Hoornse team. Zij speelde bij Emmen in de vrouwencompetitie en ook nog bij Assen, tussen de mannen. ,,Maar ik wilde weer terug naar een hoger niveau. Ik kende Disnierats als een gezellig team dus op het moment dat ze mij vroegen, zei ik met volle overtuiging ja. Ik wilde deze kans grijpen en het team graag helpen om de eredivisie te bereiken en het is heel mooi dat dat gelukt is.”

De Drentse speelde daar bovendien een cruciale rol in. Met achttien overwinningen in 21 partijen was zij in de najaarscompetitie van 2022 de succesvolste speler aan Hoornse kant. Een flink verschil bovendien met de competitie daarvoor, waarin zij nog niet haar beste vorm wist te vinden. ,,Ik speelde op dat moment nog te veel met spanning. Mijn teamgenoten zorgden ervoor dat dat veel minder werd. Zij zeiden: ’Het maakt helemaal niet uit of je wint of verliest’. Dat heeft geholpen. Ik speelde daarna zonder enige stress, en juist daardoor ging ik veel beter presteren. Er is hier echt een teamgevoel en daar voel ik mij goed bij. Ze staan altijd voor mij klaar.”

De meeste contacten zijn vooral via de app. Grootjans traint vanwege de reisafstand niet mee met haar teamgenoten, maar reist voor de wedstrijden graag af naar Hoorn. Bij deze eerste wedstrijd is het gezellig druk in het speellokaal op De Blauwe Berg. ,,Dat is niet overal zo. In Emmen speelden wij bijvoorbeeld vaak als enige. Daar was het erg rustig. Ik vind dit wel wat hebben en ga er beter van spelen.”

Waar het toe kan leiden, is afwachten. In tegenstelling tot haar teamgenoten is zij bekend met de meeste tegenstanders. ,,Ik heb tegen diverse meiden gespeeld op jeugdwedstrijden en ook het NK. Sommige tegenstanders worden echt pittig, maar tegen Westa liggen er, denk ik, wel kansen. En SKF is ook een mooie tegenstander. Voor mij persoonlijk is dit echt een mooie stap en als team moeten we gewoon lekker ontspannen blijven spelen.”