Haarlemmers helpen Haarlemmers: Claudine (50) kreeg zes jaar geleden de diagnose autisme, ze wil haar leven oppakken maar heeft een laptop nodig
Voor Claudine van der Linden (50) leek het tot een jaar of zes geleden alsof ze in haar leven altijd maar heuveltje op ging. Toen kreeg ze de diagnose autisme. Dat verklaarde veel. Nu wil ze haar leven weer oppakken. Met een betere handleiding. Daarvoor heeft ze wel een laptop nodig. Kosten rond de 400 euro.
Ze is een geboren en getogen Haarlemse mug. „Ik groeide op in de Amsterdamse Buurt, wat ik, zeker toen, de mooiste buurt van Haarlem vond. Een heerlijke volksbuurt.”
Als klein meisje had ze grote dromen. „Ik wilde actrice worden. In Hollywood, haha.” Maar de realiteit achterhaalde haar dromen al snel. „Als kind al liep ik bij de schoolpsycholoog. Ik was altijd net wat anders. Sommige dingen gingen mij moeilijker af. Maar omdat ik opgroeide als kind van een alleenstaande moeder, werd dat steeds als oorzaak voor mijn problemen gezien.”
Uiteindelijk ging ze geschiedenis studeren. Maar toen er binnen de studie het een en ander veranderde haakte ze af. „Ik kon daar niet mee omgaan.”
Ze gaat werken bij de Thuiszorg. Rond haar veertigste gaat alles haar steeds moeizamer af. Ze trok zich ook steeds verder terug in haar eigen, veiligere. wereldje. „Ik deed die periode ook alleen de mantelzorg voor mijn moeder. Op een bepaald moment ging het gewoon niet meer.” Ze omschrijft het moment dat het definitief mis ging alsof ze ’met tweehonderd kilometer tegen een muur aanliep’.
Rauw op dak
Via de huisarts kreeg ze hulp van een psychologe, die toevallig nét een lezing had bezocht over autisme bij vrouwen. „Mede daardoor besloot hij al snel mij te testen op autisme. Daar bleek inderdaad uit dat ik autisme heb. Dat was een heel dubbel moment voor mij. Aan de ene kant was ik blij dat er een verklaring was dat het leven mij niet makkelijk afging. Ik had tot dat moment altijd mijzelf de schuld daarvoor gegeven. Dacht dat ik te slap was of niet genoeg ruggengraat had. Nu bleek dus dat het niet aan mij had gelegen. Alles viel op zijn plaats.”
Tegelijk viel het haar ook een beetje rauw op het dak, omdat ze na de diagnose pas besefte dat ze al die tijd tegen de bierkaai had gevochten. „Als dit eerder was geconstateerd, had mijn leven er wellicht heel anders uit kunnen zien. Nu heb ik een belangrijk deel van mijn leven hiermee geworsteld. Een relatie, een studie, een baan die me lag… Al de dingen die je tussen je zestiende en veertigste doorgaans opbouwt, waren allemaal aan mij voorbij gegaan. Wie weet hoe alles gelopen was als dit eerder was ontdekt.”
Positief
Heel veel zaken werden haar duidelijk nu ze een betere handleiding over haar eigen functioneren in handen kreeg. „Ik lag vaak op bed, ook als twintiger. Gewoon omdat ik uitgeput was. Alles ging moeizaam. ik was vaak moe.”
Ze heeft de laatste jaren hard aan zichzelf gewerkt en wil nu weer een stap voorwaarts doen. „Ik wil heel graag weer aan het werk. Voorzichtig. Maar ik wil weer deel uit gaan maken van de maatschappij. Ik wil ook niet dat dit een somber verhaal wordt. Voor mij is het juist een positief verhaal. Omdat ik vooruit wil. Ik wil niet afgeschreven worden, ik wil juist zien en ontdekken wat ik allemaal wel aankan.”
Ze weet dat er sinds de film ’Rain Man’ een klassiek standaardbeeld van autisme bestaat. „Maar uiteraard ligt dat wel wat genuanceerder. Bij mij gaat het bijvoorbeeld mis als er te veel veranderingen plaats vinden. Dan krijg ik bijna letterlijk een error-melding in mijn hoofd. Ik ben ook snel overprikkeld. Hier een interview hebben in een koffiebar kost me inspanning, omdat er veel om me heen gebeurt. Alles komt bij mij wat harder binnen.”
Triggers
Maar ze herkent de signalen en triggers nu. „Dus dan kun je er beter rekening mee houden. Ik zal een balans moeten vinden, Op de juiste tijden even rust pakken.
Ze wil zich vooralsnog richten op werk als management assistent of iets in die richting. „Daarvoor wil ik een thuisstudie gaan volgen. Maar daarvoor heb ik een laptop nodig. Een waarop ik een Office-pakket kan draaien. Ik kan dat zelf momenteel niet betalen, dus ik hoop dat iemand kan helpen. Het hoeft echt geen nieuwe te zijn, als ik er maar een studie mee kan volgen. Zodat ik mee aan de slag kan.” Lachend vervolgt ze: „En natuurlijk zal ik af en toe ook wel eens een leuk filmpje op YouTube kijken.”
Wilt u deze Haarlemmer helpen? Stuur dan een mail naar haarlemmershelpen@haarlemsdagblad.nl met korte motivatie (drie regels) waarom u de persoon wilt helpen. Vermeld ook uw telefoonnummer.
Nieuw jaar, nieuwe kansen
Twee weken geleden meldden we al - bij een terugblik op eerdere afleveringen van deze rubriek - dat de dierenartsrekening van kat Frodo voor Debby werd volledig betaald.
Maar we gaan dit jaar weer fris van start met deze tweewekelijkse rubriek van Haarlems Dagblad in samenwerking met Stem in de Stad.
In deze voor veel mensen moeilijke tijden, kan een duwtje in de rug soms een groot verschil maken. Wie zelf ooit zo’n duwtje heeft gekregen, weet hoe belangrijk dat kan zijn, en wat voor een verschil het kan maken in een leven, en wil dat wellicht graag ook bij een ander doen. Misschien is er dringend behoefte aan een bepaalde dienst of een bepaald product, maar ontbreken de financiën. Of is er een klusje in of rondom het huis waar de kunde of het geld voor ontbreekt?
Kent of bent u iemand die wat hulp kan gebruiken, laat het ons dan weten. Stuur een mail met een korte uitleg naar haarlemmershelpen@haarlemsdagblad.nl