Meestal sluiten deelnemers aan een gezamenlijk concert samen af. Het Westfries Mannenkoor opende maandag juist met zijn gasten, Vrouwenkoor Allure en het Westfries Hoornensemble. Een prachtig uitgebalanceerd en ingetogen ’Stille nacht’ beloofde veel voor de rest van het concert. Met zo’n dertig mannen en ongeveer evenveel vrouwen stond er een groot gemengd koor met een volle, rijke klank. Met de zachte en begeesterde zang zoog het de luisteraars naar zich toe.

De koren hadden ook apart de kracht hun toehoorders aan zich te kluisteren, onder andere met veel, nu eens subtiele, dan weer botsende, dynamische verschillen en boeiende arrangementen. Beide dirigenten - Bas Halsema bij de mannen en Frank Hoebe bij de dames - hadden bij elk lied een duidelijke opbouw in gedachten en leidden hun zangers ook wanneer die een enkele keer met iets te veel enthousiasme een ander pad wilden nemen naar hun gekozen weg.

Nederlandse liederen

Het programma bestond uit toepasselijke muziek. Het Mannenkoor koos voor een groot aandeel traditionele Nederlandse kerstliederen. Een tweetal klonk a capella, waaronder ’’t Is geboren het goddelijk kind’ in een fraai arrangement van de dirigent. Na een wat onzekere inzet vonden de zangers steun bij elkaar en kwamen ze tot een stemmig resultaat. In andere stukken was het relatief eenvoudige spel van pianist Hans Weenink een stevige steun.

(Tekst gaat door onder de foto)

Allure zocht vooral onbekender kerstrepertoire met stemmige melodieën. De stempartijen klonken afzonderlijk vaak ongepolijst, maar wanneer het complete koor zich liet horen, niet zelden in om elkaar kronkelende lijnen, was de samenzang bijna hemels. In moderner repertoire kwam de klank het beste tot zijn recht. Leuk is de uitvoering van ’Go tell it on the mountains’, waarin dirigent Frank Hoebe solo zingt.

Het Westfries Hoornensemble was vertegenwoordigd door vijf hoornisten. Zij werden uitgenodigd, omdat de Oosterkerk in mei 1981 werd heropend met hoornmuziek. In datzelfde jaar gaf het Westfries Mannenkoor er zijn eerste kerstconcert. Daarom leek het het bestuur toepasselijk bij de veertigste matinee wederom hoorns te laten weerklinken. Het leverde mooie stemmige intermezzo’s op.

Verdienstelijke solo’s

Een compliment verdient tot slot Hans van Niekerk, die heel verdienstelijk twee solo’s op zich nam. Hij zong het ’Cantique de noël’ van Adolphe Adam met een lichte bariton alsof het geen enkele moeite kostte. Zijn eigen mannenkoor en Allure hulden hem in een warme deken.

Het concert was niet alleen een prachtig kerstcadeau voor het publiek, maar ook voor de optredende musici, die uitzicht hadden op een bijna geheel gevulde zaal.