„Ah, Ravi.” De hoofdrolspeler, een robot, valt. Hij ligt plat op de toneelvloer, middenin de repetitie van het theaterstuk Ravi de Robot. Zijn medespelers, echte mensen van vlees en bloed, schrikken. Ze voelen direct medelijden. Dat bewijst nog maar weer eens dat je gevoelens kunt hebben voor een machine. Dat je kunt geloven dat een machine een ziel heeft.