Onder het kerkorgel zitten het projectkoor, orkest en solisten van Sappho klaar voor een hernieuwde première van ’Magnificat’ van de componist Bart Oenema. Deze compositie is reeds eerder in een kleinere versie en bezetting uitgevoerd, maar op verzoek van Sappho herschreven en uitgebreid met nieuwe delen. „Dat is het voordeel van een nog levende componist”, aldus voorzitter Margot Bakels.

Er zijn in de afgelopen eeuwen al heel wat ’Magnificats’ gecomponeerd. Een ’Magnificat’ komt voort uit het christendom en is een lofzang aan Maria. Het unieke van deze versie is dat ze van recente datum is met onder andere Nederlandse teksten van Annemarie Verbaan.

Vrouwelijk schoon

Eerst is er de uitvoering ’Gloria in D’ van Antonio Vivaldi. Overeenkomstig de vroegere achttiende-eeuwse uitvoeringen staan nu ook de zangeressen achter in de kerk. Niet vanwege de oorspronkelijke reden, om de heren niet in verleiding te brengen met het vrouwelijk schoon, maar omdat het akoestisch nu eenmaal in deze voormalige visserskerk het beste klinkt. Bovendien is dan het kerkorgel meer onderdeel van het muzikale geheel.

’Gloria in D’ is een bekende bij de klassiekemuziekliefhebbers en is dan ook regelmatig op de klassieke zenders te horen. Er passeren dan zoveel goede uitvoeringen, dat het lastig is om een eerlijke vergelijking te maken. Het orkest is prima en ook de solisten, maar het koor mag krachtiger en zekerder. Daar klinkt het wat weifelachtig en ietwat onzuiver bij de inzetten. Bovendien zijn de technische onderdelen een uitdaging. Met in het achterhoofd dat we hier te maken hebben met amateurs en dat de mannenstemmen minimaal bezet zijn, is het evenwel een prestatie van formaat.

’Magnificat’ vertelt het verhaal van Maria en haar nicht Elisabeth aan het begin van onze jaartelling. Beiden zijn in verwachting. Maria is zwanger van Jezus van Nazareth en Elisabeth van Johannes de Doper. Dit eeuwenoude thema was voor componist Bart Oenema de inspiratie van een twaalfdelig muziekstuk. Het is werkelijk een meesterstuk. Wonderschone violen, een gedragen cello en een verstilde pianosolo. In prachtige arrangementen wordt er in muzikale zin een verhaal verteld.

Hoogtepunt

Hoewel niet altijd verstaanbaar, zijn de Nederlandse liederen ’Ik geef je de wereld’ en ’Nooit meer kind’ hoogtepunten. Veel moderne ritmes en dissonanten. Dat de swingende delen wat houterig klinken en tot tweemaal een inzet over moet, doet helemaal niets af aan deze uitvoering. Bravo!

Wat fijn dat er in onze regio dit soort verenigingen zijn met deze geweldige culturele initiatieven. Wat een weelde. Sappho werkt er hard aan. Het volgende project gaat namelijk de volgende maand alweer van start, het ’Requiem’ van Gabriël Fauré. Ik denk dat ik me aanmeld.