Misschien dat het vanaf de zijkant leek of de gastheren grote delen van de wedstrijd nadrukkelijk de bovenliggende partij waren. Dat was echter gezichtsbedrog. Weliswaar had HBC verreweg het meeste balbezit, maar zeker qua kansen waren beide ploegen in evenwicht. Dat gold overigens ook lange tijd het scoreverloop. HBC kwam in de tiende minuut op voorsprong uit een curieuze situatie: IVV-keeper Mitchel Dijkstra bokste een inzet tegen de onderkant van de lat, maar eenmaal op zijn knieën had hij geen antwoord meer op een kopbal naar de grond. Dat was in een fase waarin HBC heel hoog stond en vroeg druk zette. Een energieverslindend concept, dat de ploeg van trainer Jeroen Ketting dan ook geen 45 minuten kon volhouden.

Amper vijf minuten na de openingstreffer was het alweer gelijk. Vanaf de achterlijn bediende de doorgebroken Dylan van Os zijn collega Aldin Mehanovic recht voor de goal; die kon niet missen. De doelpuntenmaker verving overigens Emre Bilgin, die in de warming–up afhaakte met een kuitblessure. Er ontspon zich voor de neutrale toeschouwer een alleszins bekijkenswaardige partij voetbal, waarin goed combinatievoetbal werd afgewisseld met slordig balverlies. Dat leverde kansrijke situaties op voor beide doelen. Arno Dijkstra raakte al eens de paal. En Daniël Schermer werd ondanks een fraaie score teruggefloten voor vermeend buitenspel.

Overdrijven

De tweede helft ging verder waar de eerst ophield: balbezit voor HBC en een solide verdedigend IVV dat loerde op kansen om in de omschakeling toe te slaan. Het was echter juist HBC dat langs die aanpak succesvol werd. In volle sprint struikelde Alex Treuren, waarna de weg richting IVV-doel open lang. Jesse van Loen kon de eindpass eenvoudig binnentikken. „Toen gebeurde eigenlijk al precies wat we vooraf hadden afgesproken om juist niet te doen”, analyseerde Pronk. „In de omschakeling boden we ze de ruimte achter onze defensie die ze graag hebben.”

En inderdaad, op basis van snelheid en een indrukwekkende fysiek, slaagde HBC er in het pleit te beslechten. Maar niet nadat IVV nog opnieuw op gelijke hoogte was gekomen door defensief geklungel bij HBC achterin vilein af te straffen. Daniël Schermer stond vogeltje vrij pal voor HBC-keeper Bram Verhage om een voorzet van Roy Bussman raak te koppen.

Arno Dijkstra werd de gevierde man bij de thuisploeg. Hij scoorde nog drie keer. De 3-2 nadat hij zichzelf knap had vrij gedraaid, de 4-2 op aangeven van de ontsnapte Zeno van Ooijen en de 5-2 uit een penalty, toegekend na en lompe actie van invaller Raymond Mensah op een andere invaller, Shady Shehata. Die moest geblesseerd weer van het veld af.

„Het was een echte wedstrijd, in elk geval de eerste zeventig minuten, waarin we voldoende kansen hebben gecreëerd en bovendien twee goede doelpunten hebben gemaakt. Jammer dat we dan op een bepaald moment toch de afspraken niet nakomen en het in balbezit te zeer overdrijven. Dat komt ons nu duur te staan”, aldus Pronk, die door deze nederlaag de prille ongeslagen status alweer kwijtraakte.