Van de 22 spelers die begonnen in de laatste editie tussen beide clubs, op 8 mei jongstleden, stonden er zaterdagmiddag nog slechts zeven aan de aftrap: vier Weespers en drie Soesters. Het zegt alles over de metamorfose die beide clubs hebben ondergaan. De één door de al gememoreerde verandering van speeldag, de ander door de focus te verleggen op eigen kweek en jongens uit de buurt.

Roy Pontman is één van de spelers aan de kant van FC Weesp die er vorig jaar ook al bij waren. De 21-jarige rechtsachter merkt zelf niet veel van de veranderingen. ,,De trainingsdagen zijn gelijkgebleven, dus het enige verschil is eigenlijk dat je nu op zaterdag speelt.’’

Al is er met Petar Djenic een andere trainer gekomen, en in zijn kielzog dus ook de nodige nieuwe spelers. ,,Dat is wél wennen’’, merkt Pontman. ,,Toch zijn er in totaal nog acht spelers van de selectie van vorig jaar, dus is het ook weer niet compleet nieuw. Ik kijk vooral uit naar de wedstrijden tegen AFC, Zandvoort en DVVA. Daar ben ik nog nooit geweest en ik hoor dat er altijd veel publiek komt kijken.’’

Vier paar broers

Bij ’De Blauwe Leeuwen’ uit Soest is er deze zomer flink doorgeselecteerd. Zo werd er afscheid genomen van een clubje Utrechtse voetballers. De Soester identiteit moest veel meer zichtbaar worden, ook binnen de lijnen. En dat was in een fase na rust zeker het geval. Tussen de 67ste en 77ste minuut stonden er vier paar broertjes op het veld: Hein en Thijs Janmaat, Bart en Luc Hooft, Achraf en Ibrahim Chidar en Niels en Olav Kuus. Toch wel een unieke situatie.

Laatstgenoemde is door het vertrek van veel spelers deze voorbereiding doorgestroomd naar de A-selectie en probeert dat plekje te behouden. ,,Voorgaande jaren haakte ik steeds wel bij het eerste aan, maar viel ik er uiteindelijk ook steeds weer net weer buiten. Ik sta nu op een aantal invalbeurten en één basisplaats in de competitie. Ik ga mijn best doen om die cijfers dit seizoen flink op te krikken.’’

De grote, sterke spits (23) merkt ook een verandering door de vertrekkers. ,,Die jongens waren écht lachen, maar zorgden toch ook wel voor kliekjes. Nu zijn het allemaal jongens uit de jeugd, op een paar die perfect in de groep passen na.’’

Soest domineerde de eerste helft, zonder al te veel te creëren na de 0-1 van Michael Pashley. Uit de derde kans voor Weesp in een minuut tijd maakte Redouan Khanfour vlak voor rust met een heerlijke ’sliding-volley’ in de kruising gelijk. Daar leek het, ondanks kansen over een weer, bij te blijven. Tot de allerlaatste Soestse aanval, die Achraf Chidar kon binnenglijden.

,,De onwennigheid was aan beide kanten te merken’’, viel Pontman op. ,,Het was een gelijkopgaande wedstrijd, 1-1 was terecht geweest. Daarom ben ik best wel teleurgesteld dat we hem op het allerlaatst nog verliezen, dat was onnodig.’’