Leerlingen en een enkele docent verrasten hun publiek met een grote verscheidenheid aan instrumentarium en niet zo vaak gehoord repertoire.

Renaissanceluit en twee composities uit de 16e eeuw, Cesare Negri en John Dowland - beroemdheden in hun eigen tijd - waren het aandeel van gitaardocent Ronald Spanjaardt. Die inmiddels ok mondharmonica doceert, het instrument van Yannick Nootebos. Hier geen oude muziek maar een goed gespeelde selectie voor gitaar en mondharmonica.

Het instrument zelf is ook niet stokoud, van het begin van de 19e eeuw. Hobo-leerling Emma Sarkmaz speelde een fragment van Beethoven. De zangleerlingen Tanja Gardner en Charlotte van Rosmalen waren zo heel verschillend in hun eigentijdse repertoire maar eender in hun prima presentatie en podiumgedrag. De daverende hardrock van gitarist Sam Remijnse werd goed ontvangen, de nummers waren voor de kenners prima te raden. In de afsluiting van dit concert was weer oude muziek te genieten, blokfluit en cello door Jay van Dam en Inez Brul, twee maal Bach, twee maal prachtig. Blazersensemble met cello ‘A Walk in the park’ onder leiding van Barbara Langendijk speelde tot slot het largo assai uit het ‘Strijkkwartet opus 74, nr.3’ van Haydn en daarna als contrast het fonkelnieuwe - de wereldpremière - ‘A walk in the park’ van Jerry Mayle. Ensemble ‘De Zoete Inval’ – Daniëlle Jansen, Cor van Sliedrecht, Irene van der Laan en Rob Keene - speelde in het Foreestenhuis een volledig programma oude muziek, ook hier een groot aantal verschillende instrumenten, ook minder bekende. De belangstelling voor deze voorstelling was klein, maar hierdoor dit optreden de sfeer van een huiskamerconcert. De musici, de instrumenten en ook de gespeelde muziek werden van lieverlee bekenden door het enthousiasme op het podium en de belangstelling in de zaal.

Antieke japon

De muziek stamde vooral uit de 17e eeuw, een deel daarvan uit het handschrift Enkhuizen (ca. 1660). Op het Roode Steen tenslotte was een performance van ‘Topera’. Een bepruikte soliste bovenin een vier meter hoge antieke japon, met onder haar rokken de begeleidende piano. De zangeres zong aan het begin van haar act vooral sfeervolle nummers als ‘Over the Rainbouw’ en ‘La Vie en Rose’ en andere eigentijdse chansons. Ook probeerde zij voortdurend contact met haar toehoorders te leggen. Mensen genoeg, weerwoord niet zo veel.

Maar deze ambiance was wel heel erg passend voor dit grote plein met zijn overvloed aan mensen - die overigens niet allemaal voor de muziek kwamen - en het heerlijke wandelweer. Deze drie voorstellingen van het Festival Oude Muziek waren drie keer heel leuk, maar ook erg verschillend.