Vind ik wat vergezocht, schrikken doe ik niet, maar er nu en dan even bij stilstaan wel. Opdat wij nooit vergeten, en er altijd voor waken dat deze geschiedenis zich nimmer herhaald. Elke bevolkingsgroep heeft het recht op bestaan, zolang je elkaar maar niets opdringt. Ik juich het dus toe dat er in Zaandijk, Wormerveer en Krommenie stenen bijkomen voor de huizen van Joodse mensen die in de Tweede Wereldoorlog werden afgevoerd, louter en alleen om hun afkomst. Vreselijk.

Gelukkig zijn wij in onze gemeente tolerant. We zijn een Regenbooggemeente. Vorige week was Splinter Chabot in De Fabriek om over zijn coming out en discriminatie te praten. ’Blijf in jezelf geloven’, was de boodschap. We hebben een actief Bureau Discriminatiezaken, en De Zaanse Regenboog organiseert activiteiten op lhbti-gebied. Chapeau! Er zijn zo van die dingen die er niet zouden moeten zijn, maar waarvan je blij bent dat ze er zijn. Raar soort tegenstelling. Mijn oma had een raadseltje: iedereen wil het worden, maar niemand wil het zijn, rara. Ik piekerde even en toen verraadde ze: ’Oud’.

Het zou geweldig zijn als er geen artsen, psychologen en politieagenten nodig waren. Dan leefden we in een perfecte wereld. Maar de berichten vandaag de dag leren ons anders. Oorlog, ruzie, overvallen, nu weer aan Drielse Wetering, het hoort helaas bij het leven. En dan durven mensen, zoals in Poelenburg, elkaar niet aan te geven uit angst voor represailles. Dat schiet toch niet op zo? Gelukkig is Pasen in aantocht, het feest van hoop en nieuw leven. We zouden eigenlijk alle herrieschoppers volgende week moeten verplichten naar ’The passion’ op tv te kijken. Misschien verandert er iets in ze. Maar ja, die trekken zich al niets aan van die struikelstenen.