Tegen het bezoekende Maashorst, de trotse koploper uit Uden, kreeg de thuisclub in drie van de zeven wedstrijden vat op de tegenstander, maar het leverde slechts een winstpartij op: 1-6. ,,We zijn blij dat het publiek een aantal schitterende rally’s heeft gezien’’, zo bekeek aanvoerder Arnout Meijer het maar van de positieve kant. ,,We zijn nu drie weken vrij en kunnen de twee volgende duels gewoon lekker ballen, want het maakt nu toch niet meer uit.’’

Natuurlijk is de ploeg er alles aan gelegen punten te sprokkelen, maar het maakt voor het vervolg van het seizoen geen verschil of de reguliere competitie nou afgesloten wordt als zevende of achtste. In beide gevallen moet de ploeg er medio mei écht staan in de degradatiepoule, waarin vermoedelijk twee wedstrijden zullen moeten worden gespeeld.

Maashorst liet zijn twee Zwitsers, Elias Hardmeier en Mauro Scharrer, weliswaar thuis, maar had in Juan Pedro Sanchez Terrones nog wel een leuk ’troefje’ achter de hand. De weer fitte Elwin Huiden werd in no time van tafel geblazen door de Spanjaard, die zowel met zijn backhand als forehand loeiharde ballen slaat. Later beet Huiden ook in drie games in het stof tegen Jochem de Hoop. Het scorebord stond toen al op 0-4, want eerder bleek ook Mick de Vette - op de eerste game na - geen vuist te kunnen maken tegen de goed initiatief nemende Barendrechter met zijn vervaarlijke topspinservice.

Voor Meijer waren de druiven zuur. In zijn partij tegen oud-clubgenoot Nolan Schultz, die vorig jaar met Hilversum nog landskampioen werd, koesterde hij een 2-0 voorsprong, die echter als sneeuw voor de zon verdween: 2-3. ,,Deze had ik moeten winnen’’, baalde hij dan ook. ,,Ik bepaalde tot 8-6 in de derde game de wedstrijd, maar plots stond mijn arm onder spanning en ging hij iedere bal harder spelen.’’

Ongelijke strijd

Het treffen met Sanchez Terrones had wat Meijer betreft ook schriftelijk kunnen worden afgedaan. ,,Die jongen is té vast, vooral zijn openingsballen zijn erg hard’’, sprak hij na de vlotte 0-3. ,,Tegenstanders in eredivisie hebben gemiddeld toch net wat meer kwaliteit in huis en dus is het niet vreemd dat het kwartje vaak de verkeerde kant opvalt.’’

Na de pauze konden de bordjes dan toch verhangen worden naar 1-5. Daarvoor gingen de credits naar De Vette, die in een gelijkwaardige partij Schultz met 3-2 aan de kant schoof. Het was alweer de vierde seizoenszege voor de jongeling.

Ook in het dubbel lagen er zeker kansen, maar een geweldige en doeltreffende duikbal van Huiden kreeg bij 8-9 in de vierde game geen passend vervolg: terwijl het publiek daarvan nog nagenoot, serveerde de Tilburger fout en zo leverde ook deze partij dus geen punt op.