Het voelt alsof de beslissing die ik nu maak superbelangrijk is, omdat deze de richting van mijn loopbaan vastlegt. En zelfs de richting van mijn leven. Na meerdere studiebeurzen, gesprekken en eindeloos getob kies ik voor psychologie. Het gedrag van mensen vind ik al van jongs af fascinerend.

Dat je met je studiekeuze niet de rest van je leven uitstippelt, werd me een paar jaar later duidelijk. Mijn studiegenoten kwamen op allerlei plekken terecht: de één belandde op een ministerie, de ander in een praktijk, een volgende in onderzoek. En ik? Ik kreeg mijn eerste baan bij een bierbrouwerij. Op de IT-afdeling, wel te verstaan. Had ik dat kunnen bedenken toen ik daar stond in die grote hal?

Hoeveel mensen doen werk waar ze daadwerkelijk voor hebben geleerd? Ja, om arts te worden moet je geneeskunde studeren. En om in waterzuivering te werken heb je chemische kennis nodig. Maar besef ook dat er tal van betekenisvolle organisaties zijn waar je banen hebt zoals in elke organisatie. Denk aan marketeers, project assistenten , accountmanagers en HR-medewerkers.

Toch denken de mensen die wij begeleiden nog steeds dat een passende achtergrond noodzakelijk is voor een betekenisvolle loopbaan. ’Ik heb geen achtergrond in duurzaamheid’ of ’Ik heb niks maatschappelijks gestudeerd’ zijn belemmeringen die ik vaak hoor.

Je kunt met jouw achtergrond altijd iets betekenen. En eenmaal binnen bij zo’n organisatie kun je kennis en ervaring op jouw maatschappelijke thema opdoen.

Wil je echt een hele andere kant op? Dan kan vrijwilligerswerk een uitkomst bieden. Vaak is daar veel ruimte voor leren en experimenteren. Dankzij vrijwilligerswerk kon ik het hoofdstuk IT in mijn loopbaan achter me laten en richting het maatschappelijke gaan. Na een intensieve training tot klimaatcoach bij de Stichting KlimaatGesprekken begeleidde ik workshops over het maken van duurzame keuzes. Ervaring waaruit ik nog dagelijks put in mijn huidige werk.

Last but not least: er is altijd een mogelijkheid om specifieke kennis en ervaring op te doen. Neem mijn buurman van 60. Hij volgt naast zijn baan als systeemingenieur in de avonduren een lerarenopleiding, zodat hij volgend jaar parttime voor de klas kan staan. Aangezien we binnenkort toch allemaal doorwerken tot ons tachtigste, is dat lang geen slecht idee.