De stadsdichter van Beverwijk maakt een jaar lang elke maand een gedicht. Deze keer is het onderwerp -temidden van al het rumoer en lawaai door rond corona, stikstof en groen staal - de stille vaart van de pont, honderd keer per dag op, heen en weer. Tegen de stroom in en met de stroom mee.

Het stinkt en het pruttelt

het kreunt en het zucht

maar het gaat

want het gaat

al jaren zo

Klep omhoog

Klep dicht

De diesel gaat stromen

onderweg naar IJmuiden of terug

Zolang het steunt en bromt

gaat alles wel goed

want als er stilte is, liggen we stil

Maar na zo veel jaren

zwijgt de pont

Geen diesel, geen rook

geen lawaai, dat ook

gewoon dobberen rustig

naar de overkant

niks aan de hand

Want waar we heen gaan

gaan we weer

en weer

gaan we heen

deinend, vechtend

onstuimig, zwijgend

Ongehoord maar nog altijd zo als gewend

maar nooit stemming onbekend

Het zwijgt en glijdt

zo ongewoon

vanaf heden

is de pont aan de stroom

Janneke Methorst