Lees ook: ’Mr. Lingo’ François Boulangé (67) overleden

De vijfduizendste editie van ’Lingo’ staat klaar voor uitzending. En in januari bestaat het programma 25 jaar. Van alle afleveringen heeft François Boulangé de meeste gepresenteerd. „En ik heb niet eens gesolliciteerd als quizmaster.”

Sommige fans roepen nog steeds dat hij (destijds goedlachs in beeld met vaak opvallende bretels) ’Mister Lingo’ is en blijft. Ergens doet hem dat goed. Hij heeft immers nooit zelf de keuze gemaakt om met de presentatie van de taalwedstrijd te stoppen. „In 2000 nam de Tros het programma van de Vara over. De politiek had bepaalde profielen voor de zenders bedacht. ’Lingo’ moest verplaatsen. Met als uiteindelijk gevolg dat de Vara, die met een uitgekiende programmering de kijkers voor de hele avond aan zich wilde binden, ’Lingo’ maar opgaf.” Hij had best de overstap naar de Tros willen maken. „Maar die hadden nog iemand zonder programma op de loonlijst staan.”

Wat hem restte waren de anekdotes en herinneringen. „Robert ten Brink was de eerste presentator. Ik werkte toen als eindredacteur aan het programma mee. Als hij bij de visagie zat, deed ik vast een proefspelletje. Konden de camera’s lekker warmdraaien. Toen naar een opvolger van Robert werd gezocht, vloog de ene na de andere coryfee voor een screentest in. Een collega had mij ook op de lijst gezet. Tot ieders verbazing kreeg ik de job.”

Bedenker

Er wordt wel eens gezegd dat hij ook de bedenker van het programma is, maar dat is de Amerikaan Ralph Andrews. Die zag zijn spel in de Verenigde Staten en in Canada (waar het werd gepresenteerd door de zoon van Ronald Reagan) floppen. „Toen Andrews gedesillusioneerd aan de rand van een zwembad lag, kwam Harry de Winter hem tegen. Harry wist zeker dat het spelletje wel iets voor Nederland was. Hij kocht de rechten, haalde ’Lingo’ naar ons land en zag het inderdaad een hit worden. Het maakte hem in die tijd een van de belangrijkste tv-producenten van ons land. Ik geloof dat hij het concept aan wel dertig andere landen heeft doorverkocht.”

Aan kandidaten geen gebrek. Dat was toen al, dat is nu nog. „Postzakken vol”, herinnert François zich. „Dat komt omdat iedereen wat met die spelshow kan. We houden allemaal van ’Lingo’. En het leukste van het spel is wel dat de stratenmaker van de professor kan winnen. Natuurlijk ben je in het voordeel als je over een rijke woordenschat beschikt, maar je moet ook mazzel hebben. Omdat je naast het woordspelletje ook nog eens bingo speelt. ’Staat niet op de kaart’, is een gevleugelde uitspraak.”

Taalgrapjes

Van de meer dan tweeduizend uitzendingen die hij leidde, vergeet hij een paar momenten nooit meer. „Die herinneringen hebben vooral met taalgrapjes te maken. Bijvoorbeeld de situatie waarin twee nonnen maar niet op het woord ’hemel’ konden komen. Net als de studenten het woord ’leren’ maar niet raadden. Dat is overigens vaker voorgekomen.”

„Mooi was de uitzending met een blinde kandidaat die aan de piepjes kon horen hoe de letters stonden. Verder weet ik nog dat een man me te lijf wilde gaan omdat hij vond dat zijn vrouw was benaderd.”

’Lingo’ heeft in de bijna kwart eeuw van zijn bestaan heel wat stormen doorstaan. Denk maar aan oktober 2006 toen de (inmiddels vertrokken) netcoördinator het spelprogramma van de buis wilde halen. Zelfs premier Balkenende schaarde zich achter de heftig protesterende fans.