De jongen zei dat hij met zijn linkerknie een paal raakte, zo blijkt uit de zaak die voor het gerechtshof in Leeuwarden diende. Eerder zat er met zijn knie ook iets niet goed, kwam naar voren uit verslagen van de fysiotherapeute. Hij had al eens bij skaten een ingescheurde knieschijf opgelopen.

Verzekeraar Unigarant vertrouwde het niet en betaalde pas na een kort geding een klein voorschot uit. Twee jaar na het brommerongeluk, de jongen was inmiddels zestien, werd hij onderzocht door een revalidatiearts. Die tekende op dat de jongen chronische knieklachten had zonder zichtbare beschadiging. Een orthopedisch chirurg zag twee jaar later ook niks, maar noteerde dat de jongen niet zonder krukken kon lopen: „Op knieën liggen of hurken wil helemaal niet. Tillen lukt niet, fietsen lukt niet, autorijden lukt niet.”

De verzekeraar huurde een rechercheur in. Die constateerde dat de vader twee mountainbikes voor zoonlief had gekocht. De jongen viste, reed op een bromfiets en een quad, had zijn rijbewijs gehaald in een schakelauto en deed klussen voor zijn eigen bedrijf.

Het gerechtshof stelde vast dat de jongen had gelogen. Dat was voldoende om zijn claim in de prullenmand te gooien. Dat is de harde wettelijke straf op ernstig liegen tegen de verzekeraar, aldus het hof. De jongen moet nu de kosten van het rechercheonderzoek, ruim 14.000 euro, plus de voorschotten en de advocatenkosten van Unigarant betalen, in totaal 32.000 euro.