De postbode te paard bleek een Franse generaal | Einde oefening
323 Squadron, waarbij Kees Aries werd ingedeeld, bij een Gloster Meteor in 1950 op vliegbasis Leeuwarden.© Collectie Kees Aries
Om te disciplineren werd gestraft in het leger. De herinneringen eraan zijn talrijk bij lezers die omdat de omkomstplicht deze week 25 jaar geleden werd afgeschaft terugblikken op hun militaire diensttijd.
Op weg naar een oefening in Duitsland zat Henk Breeuwsma naast de chauffeur in een vrachtwagen. „We raakten de weg kwijt en reden een stukje om.” Een militair op een motor snapte hen al snel en zette hen op het juiste spoor. Het leverde Breeuwsma drie weken verzwaard op. Dat betekende niet op verlof en in de weekenden op je kamer blijven. „De chauffeur maakte een foutje en daar was ik verantwoordelijk voor. Ja, zo gaat dat.’’
(Tekst gaat door onder foto)
Korporaal Arie van der Made liet zijn haar groeien omdat dat was toegestaan.© Collectie Arie van der Made
Misschien niet een echte straf, maar Arie van der Made, lichting 73-1, weet nog dat hij zijn haar had laten groeien, omdat hij wist dat men in het leger een hekel had aan lang. „Werd je verplicht een groen haarnetje te dragen. Liep je alsnog voor joker.” Straf in de vorm van licht arrest kreeg N. Leenders uit Bussum, die opkwam in 1954, toen hij in Vlissingen wacht liep ’in Duitse paradepas’. In Ermelo nam hij wraak door op wacht bij de ingang iedereen, zoals dat hoorde, naar zijn pasje te vragen. ,,Dat had niemand ooit gedaan. Nu moesten de officieren terug om hun pasje te halen.’’ Ook liet hij streng gestraften uit hun cel om een sigaretje te kunnen roken. ,,Kwam ik vervolgens zelf in de cel.’’
Geen straf maar er wel mee gedreigd werd Jan Boele, die op oefening in het Franse La Courtine langs de kazerne liep een een Franse postbode te paard zag naderen. Hij mijmerde wat over dat bijzondere beeld toen een majoor hem riep en tekeerging tegen hem. Of hij die man op dat paard niet had gezien. „Ja prachtig”, zei hij, „Zo’n postbode te paard, daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren.” Het was een Franse generaal, zo bleek en de majoor dreigde Boele als het nog een keer gebeurde ’achter de wacht’ te zetten.
Kees Aries uit Huizen werd 1950 ingedeeld bij het 323 Squadron op vliegbasis Leeuwarden, het eerste dat met Gloster Meteor straaljagers vloog. ,,Wij waren als twee Amsterdammers overgeplaatst en zowat de enige niet-Friezen. Dat werd een probleem, want de meesten op de basis en ook in het militaire tehuis vertikten het om Nederlands tegen ons te praten.’’ Tot hun geluk volgde overplaatsing naar vliegbasis Twente. Daar keerde op zeker moment prins Bernhard terug nadat hij met een jager op inspectie was gekomen. Er was een storing aan het hydraulisch systeem. ,,Een monteur kwam en zette zijn gereedschapstas op de vleugel. Toen de prins kwam kijken of het al klaar was zette hij de tas op de grond. De monteur zag liggend onder de kist dat zijn tas verplaatst was en kroop er scheldend onder vandaan. Tot zijn schrik stond prins Bernhard daar. Later kon hij trots vertellen dat hij de prins uitgescholden had, en geen straf had gehad.’’
(Tekst gaat door onder foto)
Eric Ossen werd ontvangen met een preek, waaruit hem vooral bijbleef dat gedreigd werd met de doodstraf.© Collectie Eric Ossen
Eric Ossen uit Krommenie werd met zijn lichting 68-3 op de Harskamp vriendelijk ontvangen met een preek. „Met als laatste dat we vanaf dit moment onder de krijgstucht stonden en de zwaarste straf dood door de kogel was. Nou, dan is het menens en sta je toch wel even raar te kijken.”