De eerste klap was voor Dozy BV Den Helder, 82-75. Maar met name de manier waarop uitdager Binnenland in het derde kwart een achterstand van maximaal veertien punten repareerde liet zien dat de bezoeksters, met Helderse Gabriëlle van den Bosch, nooit te vroeg moeten worden afgeschreven.

Beide ploegen zijn in veel opzichten met elkaar te vergelijken. Niet waar het de historie van titels betreft. Tegenover de veertien van Den Helder doet Binnenland het met één succesnummer uit 2014. Ook nog eens grotendeels binnengehaald onder de impulsen van Helderse Leonie Kooij die na haar tournee door het buitenland afzakte naar Barendrecht. Met toen al, naar later bleek, een grotendeels vernielde knie die een slotakkoord bij de club in haar stad waar het ooit begon tegenhield.

Deze twee finalisten domineerden samen de actuele competitie die eerst door corona werd stopgezet nog voor de eredivisie goed en wel op gang was gekomen. Daarna ging het verder en gaven vooral deze beide ploegen, die elkaar in de reguliere reeks ieder een keer klopten, kleur aan de competitie.

Bekerfinale

Eerder waren Binnenland en Den Helder elkaar in Barendrecht ook al tegengekomen in de bekerfinale. Voor het eerst sinds 2007 gingen de bezoeksters toen weer eens met die prijs aan de haal. En ook in deze finale van de play-offs is de formatie van Mario Bennes, voormalig international die als nog niet echt ervaren coach voor het eerst met vrouwen werkt, favoriet.

Aan beide kanten wordt een sterke basis vijf het veld ingestuurd maar weet Bennes dat hij dieper terug kan vallen op zijn bank zonder de kwaliteit geweld aan te doen. Waar Binnenland eigenlijk niet zonder de inbreng van Eline Casius en Marlou de Kleijn kan.

Bij Den Helder kregen de ervaren Maaike Klein, de enige die er bij de laatste landstitel in 2009 al bij was, en Sarah Curran dit seizoen bovendien gezelschap van Janiek van Veen en Kourtney Treffers. Die laatste speelde voor haar terugkeer bij de club waar het ook voor haar begon in de EuropaLeague. Van Veen gaf na een jaar bij het Duitse Heidelberg de voorkeur aan dichterbij huis in combinatie met een maatschappelijke carrière in het onderwijs. Den Helder profiteerde en greep de extra steun aan om door te dringen tot de finale van de play-offs. Daarvoor moest het tegen eerst Triple Threat en daarna titelverdediger Grasshoppers dieper gaan dan Binnenland dat in zowel kwart- als halve finale in twee duels klaar was.

Het verschil in gebrek aan rust leek geen rol te spelen in de ouverture. Na het eerste kwart (17-16) bleef de balans ook daarna intact tot de thuisclub een gaatje van maximaal vijf punten sloeg naar 39-34 halverwege. De marge werd in het derde kwart eerst groter en groter, van 42-34 via 46-35 naar 52-38, voor Binnenland dat met eenzelfde vorm van spierballentaal kon beantwoorden en het evenwicht bij 58-58 volledig herstelde. Ook coach Bennes vroeg zich later af hoe de wedstrijd die al gespeeld leek weer spannend werd. ,,Alle gemaakte afspraken gingen ineens door het putje.’’ Bovendien liep de foutenlast bij de thuisclub onevenredig op. Drie speelsters moesten met volle boetekaart naar de kant. Zoë Slagter, die de hele wedstrijd al voorop ging, was niet klein te krijgen. Zij stak in de fase waar het van 66-66 naar 76-69 ging de helpende hand uit van een winnaar. Daar kon ook de laatste tactische gril van Binnenland niets aan veranderen. Al zal Bennes ongetwijfeld nog terugkomen op de wijze hoe zijn ploeg in die fase reageerde.

Topscorers Den Helder: Slagter 21, Van Veen 20, Treffers 14 (15 rebounds), Curran 11.