Al houdt de jonge aanvalster zelf nog een slag om de arm. ,,Dit weekend spelen we sowieso niet, vanwege de interlands van de ’Leeuwinnen’. Maar komende vrijdag staat voor ons de uitwedstrijd tegen FC Twente gepland. Of die ook echt doorgaat, is de vraag. Volgens de protocollen moeten we een soort bubbel creëren, net als de mannen. Maar dat is in het vrouwenvoetbal lastig, want de meeste speelsters werken er nog naast of volgen een opleiding. Wij zijn geen full-profs. Bovendien moet er om de drie dagen getest worden. Dat brengt een kostenplaatje met zich mee dat voor de meeste clubs, behalve Ajax en PSV dan, niet op te brengen is. Ik moet het nog zien.’’

Twee maten

Dat het vrouwenvoetbal op het hoogste niveau tóch door mag gaan, is een gevolg van het feit dat sportminister Van Ark zwichtte voor de publieke opinie: dat ze in eerste instantie alleen een precedent wilde scheppen voor de ere- en eerste divisie bij de mannen zorgde voor verontwaardiging. ,,Ik vind het terecht dat mannen en vrouwen gelijk worden behandeld, al zijn de belangen - vooral financieel - bij de mannen veel groter. Tegelijkertijd begrijp ik heel goed dat ze in het hockey en basketbal zeggen: ’en wij dan?’ Het blijft op deze manier met twee maten meten.’’

Een al te geweldige start kende de oud-jeugdspeelster van IJsselmeervogels, die nabij Heerenveen woont, niet met de Friezinnen. Uit de eerste vier duels werden slechts drie punten gehaald en de laatste drie gingen verloren, al zaten daar titelfavorieten Ajax en PSV tussen. ,,Het is niet het begin waarop we hoopten, maar ik zie het nog goed komen hoor. We spelen in een competitie van acht clubs, waarvan PSV en Ajax er normaal gesproken bovenuit steken en Excelsior en VV Alkmaar de minderen zijn. De top-4 plaatst zich voor de kampioenspoule en wij moeten zorgen dat we daarbij zitten. Het zal een gevecht met FC Twente, ADO Den Haag en PEC Zwolle om twee plekken worden.’’

Zelf is Ter Beek, na lang blessureleed, ook nog niet in topvorm. ,,Ik lag er veertien maanden uit. Ik heb een zware knieblessure gehad en daarbovenop nog ’shin splint’, een ontsteking aan mijn scheenbeen waar ik te lang mee ben doorgelopen. Eind vorig jaar kon ik weer wat invalbeurtjes meepakken en toen ik net hele wedstrijden begon te spelen, kwam corona. Na een hele voorbereiding en een aantal competitiewedstrijden merk ik dat ik steeds meer inhoud en ritme krijg. We spelen dit seizoen in een ander systeem, 4-4-2, waarbij ik één van de twee spitsen ben. Dat is even wennen, want ik heb altijd 4-3-3 gespeeld en kom het beste tot mijn recht op de flank. Maar langzaam aan kom ik weer op mijn oude niveau.’’

Buitenland

De jeugdinternational, die uitkomt voor Oranje onder-23, speelde eerder voor CTO Amsterdam - een talententeam - en het beloftenelftal van Ajax. In Friesland is ze bezig aan haar tweede en mogelijk laatste jaar. ,,Ik wil me dit seizoen in de kijker spelen en hoop daarna een mooie transfer te maken. Dat zou eerst nog een tussenstap in Nederland kunnen zijn, bij Ajax of PSV, maar uiteindelijk wil ik naar het buitenland. Dat is altijd mijn doel, mijn droom geweest, en daar moet alles voor wijken. Ik vind de Engelse competitie de mooiste en sterkste, het vrouwenvoetbal leeft daar ook echt wel. Maar FC Barcelona heeft natuurlijk ook wel wat en Olympique Lyon is de beste club op dit moment.’’

En dan is er, als de situatie in de wereld het toelaat althans, komende zomer ook nog een EK in Engeland. ,,Op termijn is het ’grote’ Oranje natuurlijk wel het doel, maar het EK komt denk ik nog te vroeg. Ik heb nog wel wat stappen te maken.’’