,,Ik ben direct na de wedstrijd naar Vrone-trainer Jos Karel gegaan om mijn excuses aan te beiden’’, vervolgde de oefenmeester. ,,Vrone verdiende het niet hier te verliezen.’’ Saillant detail: vorig jaar bood de toenmalig Vrone-trainer Wouter Blokdijk zijn excuses aan voor het destijds winnen van Krommenie. ,,Zo is voetbal. Soms wint de één onverdiend, en soms de ander. Na de sportieve geste van Wouter vond ik dat ik hetzelfde moest doen vandaag.’’

Sporting Krommenie schoot echter uit de startblokken met een hele vroege goal. Het handjevol mensen wat aanwezig mocht zijn had nog geen plekje langs de lijn kunnen vinden of het stond al 1-0. Krommenie-middenvelder Levent Unlu nam een voorzet rustig aan en schoof die in de lange hoek binnen.

,,Scoren is natuurlijk altijd lekker’’, lachte matchwinnaar Unlu als een boer met kiespijn. ,,Maar ons spel was inderdaad verschrikkelijk. We waren ontzettend slordig en hadden moeite de bal rond te laten gaan. Ik ben blij dat we de voorsprong vast konden houden. Door mijn goal ben ik wel topscorer van de club. Het is namelijk onze eerste goal van het seizoen. Het doelpunt van vorige week was een eigen doelpunt van de tegenstander’’, sloot Unlu al grappend af.

De eerste twintig minuten hield Krommenie het overwicht maar de bezoekers uit Sint Pancras kwamen steeds beter in de wedstrijd. Na het eerste halfuur was de ploeg van Van Beek de controle volledig kwijt. ,,Ik ben een groot voorstander van verzorgd voetbal’’, zei Van Beek. ,,Ik ben dan ook niet te spreken over hoe wij vandaag gepresteerd hebben. Maar drie punten zijn drie punten. Vorige week zijn wij beroofd van de volle buit. Nu staan we een keer aan de goede kant van de medaille. Ik heb gelukkig wel vechtlust gezien. Want de ploeg heeft in de slotfase wel geknokt voor de punten.’’

Na een uur spelen kwamen kort achter elkaar de twee grootste kansen voor Vrone. Eerst schoot Lex de Jong vanaf tien meter oog in oog met Krommenie-keeper Baas huizenhoog over, en nog geen vijf minuten later was het Vrone-spits Dennis Konijn die van dichtbij de lat wist te raken.

Na het laatste fluitsignaal dropen tweeëntwintig jongens met hun hoofd omlaag het veld af. Elf omdat ze verloren hadden, en de andere elf omdat ze wisten dat het slecht was. Gelukkig waren er geen toeschouwers. De moeite om dit te moeten aanzien is hen bespaard gebleven.