Bij velen komt het dagelijks nieuws binnen via mobieltje, iPad en/of de omroepen. En als je ook sociale media volgt hoef je niks te missen. Tegelijkertijd wordt het steeds moeilijker om zin en onzin van elkaar te scheiden. Sommige overheden, maar zeker ook politieke partijen spelen in toenemende mate in op de onzekerheid die bij de burger is ontstaan. Nepnieuws, feitenvrije beweringen, hoaxen: het komt dagelijks voorbij. Dit alles heeft een enorme impact op onze maatschappij: wantrouwen jegens de wetenschap en aloude betrouwbare instituties, tegenstellingen worden verscherpt, we gaan hoe langer minder met elkaar in gesprek en zelfs worden mensen worden bedreigd om een onwelgevallige mening. Een ontwikkeling die mij zorgen baart en de samenleving ernstig schaadt en verstoort.

Abonnement

Ooit viel bij een groot deel van de gezinnen een krant in de bus. Of je las het met buren, bij de kapper, op het werk, in het café of in de bibliotheek. Wat er in de krant stond werd besproken. Tegenwoordig heeft ruwweg nog een op de acht huishoudens een abonnement. Voor velen is het een behoorlijke uitgave. Waarom zou je het doen als het nieuws op zoveel andere manieren tot je kan komen? Maar het is juist de krant die de ruimte en de capaciteit heeft om dieper op het nieuws in te gaan. Het laatste nieuws, achtergrondinformatie, onderzoeksjournalistiek, uitgebreide interviews, lezers aan het woord, maar ook zaken als human interest, sport, kunst en cultuur.

Waakhond

Naast de controlerende taak die de Tweede Kamer heeft, is de rol van de journalistiek als waakhond van onze democratie misschien nog wel belangrijker. Het is dan misschien geen gekke gedachte om van de overheid te verwachten, dat zij al het mogelijke doet om de journalistiek te ondersteunen. Hoe? Bijvoorbeeld door elk huishouden te voorzien van een voucher, waarmee we naar keuze - al dan niet digitaal – een abonnement op een krant kunnen nemen. Opzegbaar bijvoorbeeld per halfjaar. Kan dat wel? Jazeker, de kranten kunnen meer journalisten aantrekken, onderzoeksjournalistiek doen en worden weer aantrekkelijk voor adverteerders. Abonnementen, bijvoorbeeld voor een tweede krant, en losse nummers kunnen een stuk goedkoper.

Advertentie-inkomsten

In eerste instantie zal de overheid moeten bijdragen, maar in de loop der jaren zal dat minder worden door met name toenemende advertentie-inkomsten. Het is ook een directe investering in de werkgelegenheid: niet alleen meer journalisten, maar ook meer stageplaatsen voor studenten, meer personeel in drukkerijen en bij bezorgdiensten. En hopelijk gaan ook meer kinderen, scholieren en studenten de krant weer lezen en wordt de krant ook weer gelezen door de minder draagkrachtigen onder ons.

Elke politicus zou daar blij mee moeten zijn en zeker zij, die hun mond vol hebben van openheid en transparantie. Uiteindelijk is het een investering in onze democratie en het is aan de politiek om te laten zien hoeveel ze dat waard vinden. Laat ze maar kleur bekennen.