Fysieke mishandeling

„De opmerking floept eruit, bijdehand misschien maar verder onschuldig: ’De brigadier staat voor me.’ Wat volgt: aan mijn haren word ik door de zaal naar de kleedkamer gesleept.

’Ik kan het niet’, stamel ik. Hij ontploft, schreeuwt: ’Dat maakt me niks uit, je doet het gewoon verdomme.’ Ik verstar, sta aan de grond genageld, durf het alsnog niet. Hij loopt naar mij toe, ik zie de woede in zijn ogen. Eenmaal bij me slaat hij me met een vlakke hand in mijn gezicht.

Opnieuw moet ik het touw vastpakken en omhoog klimmen. De blaren staan op mijn handen. Eenmaal boven verzuren mijn vingers en glijd ik in rotvaart ongecontroleerd naar beneden. Mijn dijbenen zitten vol striemen en schuurplekken, mijn rechterhand bloedt. De coach slaat er geen acht op en zegt: ’Niet aanstellen, nóg een keer naar boven.’

Ik kan geen kant op, zit klem tussen hem en de muur. Hij grijpt met zijn handen mijn keel vast en tilt me aan mijn nek de lucht in, zijn gezicht zo dicht bij de mijne dat ik zijn adem kan voelen. Ik hoor een schraapgeluid, gevolgd door een spuuggeluid, en voel een dikke klodder in mijn gezicht.”

De bovenstaande getuigenissen zijn het eerste hoofdstuk van in totaal negen delen: naast fysieke mishandeling ook nog uitschelden en vernederen, negeren, manipuleren en machtsmisbruik, isoleren, angstcultuur, blessureleed en fysiek ongemak, eet- en gewichtsproblematiek, getekend voor het leven. Voor het complete verhaal, zie: Turntrainer Gerrit Beltman geeft grensoverschrijdend gedrag toe en doet een boekje open: ’Ik was bezeten en ik was niet de enige’

en: ’Hij grijpt met zijn handen mijn keel vast en tilt me aan mijn nek de lucht in.’ Mishandeld, vernederd en van je identiteit beroofd: dit overkwam topturnsters in Nederland