De tentoonstelling ’De Kersenboogerd: toen, nu en straks’, die de gemeente Hoorn en woningcorporatie Intermaris hebben samengesteld, geeft aanwijzingen welke kant het opgaat.

Het verhaal komt er in grote lijnen op neer dat het stedenbouwkundige plan dat in de jaren zeventig van de vorige eeuw voor de Kersenboogerd werd gemaakt - er moest in groeikern Hoorn snel een nieuwe wijk voor zo’n 20.000 mensen komen - niet volledig kon worden uitgevoerd.

Oorzaak: bezuinigingen in de jaren tachtig. Binnenterreinen in de kleine buurtjes, die waren bedoeld als kleinschalige ontmoetingsplek in het groen voor de omwonenden, werden niet de beoogde ’binnentuin’ en bleven van alle kanten open.

En er kwamen veel meer sociale huurwoningen en veel kleinere woningen dan de bedoeling was, waardoor er nu minder mensen met verschillende leeftijden, achtergronden en gezinssamenstelling wonen dan voor de leefbaarheid wenselijk is.

Grachtengordel

De Kersenboogerd anno nu heeft veel straatjes en paden, leidend naar anonieme plekken. Sommige portieken van woningen zijn donker en dragen bij aan een onveilig gevoel.

De toekomstvisie houdt onder meer in dat bepaalde ideeën van vroeger alsnog worden uitgevoerd. Zo willen gemeente en Intermaris dat er meer verschillende woningen komen, bij voorbeeld ook duurdere huurwoningen en koopwoningen.

Ook moeten er meer gezamenlijke plekken komen, die alsnog worden afgesloten door extra woningen toe te voegen of hekken te plaatsen. De binnenterreinen worden dan zo ingericht dat bewoners van de wooncomplexen er alsnog gebruik van gaan maken. Als het even kan krijgen zij zelf het beheer.

Portieken worden afgesloten, het aantal anonieme plekken en sluiproutes moet verminderen. Langs de ’grachtengordel’ zouden wandelroutes kunnen komen en ook aan doorgaande fietsroutes valt wel wat te verbeteren. Het winkelgebied en de omgeving van het station moeten aantrekkelijker worden.

De initiatiefnemers willen voorts mensen samenbrengen en initiatieven in de buurt stimuleren om eenzaamheid te bestrijden. Ook willen ze mensen helpen bij het voorkomen en bestrijden van armoede, woonschulden en woonoverlast.

Kleinere verbeteringen zijn al toegepast. Zo hebben aan de Groef buren de handen ineengeslagen om hun omgeving te verbeteren. Er kwam permanente camerabewaking in het winkelgebied en het station kreeg een nieuw verfje. Het afsluiten van binnenterreinen en het herinrichten ervan is een volgende stap.

José Stoffers (61) woont in een hofje in de buurt van het NS-station, waar buren ’niet vaak bij elkaar over de vloer komen, maar elkaar wel altijd goedendag wensen’. ,,We hebben wel veel trammelant gehad, maar de onruststoker is nu vertrokken. Intermaris gaat binnenkort bosschages weghalen. Die deden armoedig aan en het onkruid is bijna drie meter hoog. Met de buurvrouw ben ik er achteraan gegaan. We mochten een plattegrond maken hoe we het wilden hebben.’’

Hoewel ze is aangewezen op een scootmobiel en een rollator, ruimt zij samen met de buurvrouw ook geregeld de omgeving op. ,,Ik heb nu ook zo’n grijpstok, zo houd je je buurt netjes.’’

José Stoffers woont al 21 jaar in de Kersenboogerd. Hoewel ze zich nooit onveilig heeft gevoeld juicht ze de aanpak van de wijk toe. ,,Er zijn stukken waar ik voor geen goud zou willen wonen. Maar al met al vind ik het ’een heerlijke wijk. Ik ben geboren en getogen aan de Drieboomlaan, maar in de binnenstad kom ik praktisch niet meer. We hebben hier supermarkten, vis, patat, een postkantoor, ik mis hier eigenlijk weinig. En er is veel groen, parken zat. Ik zou hier niet meer weg willen.’’

Tentoonstelling

De tentoonstelling over de toekomstvisie voor de Kersenboogerd is te zien in het Wijklab op Aagje Dekenplein 24, maandag tot en met donderdag van 12 tot 16 uur. Op 14 september staan de panelen hier van 11 tot 13 uur en van 14-16 uur bij supermarkt Mleczko. Voorts zijn er in het Wijklab informatiebijeenkomsten, op de avonden van 10 en 26 september (19-21 uur).