Dat deed ze deze keer wel in de categorie 3, want de 2 werd dit jaar door een tekort aan deelnemers geschrapt. Het maakte de winst er voor De Vries niet minder bijzonder op. ,,Dit voelt wel heel leuk’’, glunderde de Alkmaarse na de zege in tennispark De Duinpan. ,,Dit is echt mijn levenstoernooi. Al vanaf mijn achttiende doe ik trouw ieder jaar mee, afgezien van de twee keren dat ik zwanger was. Wel grappig: mijn jongste was uitgerekend op de finaledag van het Badgastentoernooi.’’

Vanzelfsprekend was De Vries’ overwinning ondanks het formele niveauverschil tussen de vrouwelijke finalisten trouwens niet. In eerste instantie had ze geen antwoord op het dreigende spel van de jonge Kramer, die de eerste set dan ook overtuigend won (6-3). ,,Ik was nog een beetje zoekende’’, licht De Vries toe. ,,In het begin speelde ik harder waardoor ik meer fouten maakte. Toen nam zij mij vaak over. In de tweede set ben ik wat gaan vertragen en slopen bij haar de foutjes erin.’’

’Hup, door’

Het werd vanaf toen voor Kramer zichtbaar meer een persoonlijk duel. De frustraties liepen soms hoog op bij het tennistalent, dat veel ballen uitsloeg en moeite had met haar service. Dat ze daarnaast te maken had met een knieblessure hielp ook niet mee. Haar ervaren tegenstander kon de rust daarentegen een stuk beter bewaren. Ook na drie onbenutte matchpoints hield De Vries het hoofd koel.

,,Je baalt wel even, want je vergokt toch zo’n game’’, blikt de routinier terug. ,,Ik vind dat ook eigenlijk niks voor mij. Maar ik laat me niet zo snel kisten. Geweest is geweest, hup, door. Kun je toch niets meer aan doen. Dat is denk ik ook mijn voordeel: ik ben altijd wel een doorzetter, ik bijt me er wel in vast.’’

Die mentaliteit heeft De Vries op tennisgebied veel gebracht. En nog steeds: in september doet ze mee aan het Europees Kampioenschap voor veteranen in Spanje, en vorige week werd ze ook nog uitgenodigd voor het Wereldkampioenschap voor jonge senioren in Miami eind dit jaar. ,,Sinds mijn veertigste komen er allemaal nieuwe dingen op mijn pad in het veteranencircuit. Die EK’s en WK’s zijn wel echt cadeautjes, zo blijft het tennissen ook op mijn leeftijd nog leuk.’’

In de mannenenkel 3 ging Jake Mak er na een gemakkelijke 6-3, 6-0 overwinning op Junior Geel met de hoofdprijs vandoor. Geel won wél samen met Mats Jager (beiden 19) de herendubbel 3, na overwinningen op Yvo van der Horst en Ralph Knol (3-6, 6-4, 6-3) en Joey van der Sleen en Emiel Veldman (2-6, 6-4, 6-0).

Vriendschappelijk

Volgend jaar wordt het Badgastentoernooi, dat in 1956 door een klein groepje tennisfanaten werd opgericht, 65 jaar. De charme van het traditionele toernooi volgens clubvoorzitter Rogé Kleijnenberg? ,,Deelnemers voelen zich hier thuis, het is ontzettend gezellig. Maar zodra ze op de baan staan, gaat het wel echt om tennissen. Het tennis van hoog niveau in combinatie met de vriendschappelijke sfeer die hier hangt hebben ons een heleboel trouwe deelnemers opgeleverd.’’