„Het was een spannende race, maar kon de titel uiteindelijk verdedigen voor Den Helder”, vertelt Krul. „Jelle begon snel, ik heb hem op het laatste stuk pas ingehaald.”

Vooral de ’bouncing balls’ (grote opblaasbare ballen) waren moeilijk, vertelt Krul. „Daar viel ik telkens vanaf, plat op m’n rug.” Dat is dan ook het punt waar Beemsterboer de voorsprong kon nemen. Beemsterboer: „Ja, daar verloor hij veel tijd. Maar uiteindelijk haalde hij me toch in. Zo’n baan ziet er misschien simpel uit als je er naast staat, maar als je eenmaal halverwege bent vraag je je toch af waar je aan bent begonnen. Met alles moet je je kracht gebruiken, dat doe je niet zo vaak aan de vergadertafel. Dus aan het einde is toch een beetje je energie weg.”

Uiteindelijk kon Krul zijn titel verdedigen. „Ik had wel het gevoel dat Jelle echt wilde winnen, maar het is natuurlijk vooral vriendschappelijk. Het is het leukste voor de kinderen die het hele weekend over de stormbaan kunnen gaan.” Beemsterboer: „Er werken ook zoveel vrijwilligers aan mee.”

Of ze het volgend jaar weer doen? „Als het weer kan wel, dan moet ik wel eerst even trainen”, zegt Beemsterboer. Ook Krul ziet het wel zitten: „Nou, die uitdaging wil ik wel aangaan, Jelle. Wie weet is drie keer scheepsrecht.”