Het gebeurde vrijdagmiddag, ergens tussen vier en vijf uur. Het precieze tijdstip weet ze niet meer.

Op weg naar huis in haar olijfgroene Mini ging het mis. ,,Ik ga dinsdag verhuizen en was er daardoor niet helemaal bij”, blikt de 63-jarige Groenwold terug.

Het verkeer voor haar minderde bij het naderen van de spoorwegovergang bij De Grote Waal in Hoorn vaart, maar ze bleef in haar derde versnelling rijden. ,,Midden op de rails sloeg de motor af. Toen ik hem weer probeerde te starten hoorde ik de bellen rinkelen en zag ik dat de trein er aankwam.”

In de paniek lukt het haar niet om haar auto aan de praat te krijgen. Snel stapt Groenwold uit.

Lees ook: Alex Steenbeek uit Dirkshorn was de ’zwaaier’ bij incident op spoorwegovergang in Hoorn

,,Een man stond naar de trein te seinen dat hij moest stoppen. Die had godzijdank al vaart geminderd. Twee andere mannen waren uitgestapt en vroegen of mijn auto op de handrem stond. Dat was niet zo. Nadat we hem van de rails hadden afgeduwd gaf een van de mannen me een klap op de schouder. ’Hé wijffie, rijd rustig naar huis.’ Heel nuchter. En toen waren ze weg.”

De trein was inmiddels, op vijftien meter afstand, tot stilstand gekomen. ,,Maar dan nog. Het was pure paniek. Als in een film. En er flitst van alles door je hoofd. ’Dit is het dus’, denk je. Die film blijft zich nog wel een tijdje herhalen.”

Groenwold hoopt te kunnen achterhalen wie de mannen waren die haar te hulp schoten. Maar het is haar een paar dagen na het hachelijke avontuur nog niet gelukt ze te vinden.

,,Ik wil ze gewoon enorm bedanken”, zegt ze met tranen in haar stem. ,,Ook de machinist die gestopt is. Ik heb al contact gehad met de NS en zij gaan uitzoeken wie het was. Je staat daar helemaal in je eentje op zo’n spoor en je hebt geen idee wat je moet doen. Je voelt je op zo’n moment heel alleen. Die mannen zagen het en zijn onmiddellijk komen helpen. Daar ben ik ze echt ontzettend dankbaar voor. En dat wil ik ze dolgraag laten weten.”