Aime limba, paripoepaai ma kongkong, sarossa poel. Zo moeilijk was het Oelewaps toch niet, maar mijn vriendinnetjes weigerden het te leren. Een hele vakantiedag had ik gesleuteld aan de geheimtaal voor ons clubje, maar mijn vriendinnen wilden alleen ’Aime limba’ prevelen, de spreuk waarmee je de deur kon laten opengaan van de diepe kast die dienst deed als clubonderkomen. We kregen ruzie en wilden geen Oelewappers meer zijn.