Cabaretière Lonneke Dort: Introvert, maar toch podium op [video]

Lonneke Dort doelt na haar voorstelling op de publieksreactie bij een dubieuze meezinger die eindigt met het macabere geklap van hakken.

De cabaretière presenteert zich in ’Want laten we wel wezen’ als introvert, maar dat weerhield haar er niet van het podium op te stappen.

„Dat sluit elkaar niet uit want ik heb wel behoefte te vertellen wat me bezighoudt. Als ik ook super-introvert op het podium zou staan, zou het niet werken, je moet er wel een vorm aan geven. Bij liedjes zou je in jezelf gekeerd kunnen blijven, maar het vertellen dat is een ander verhaal, het is wél cabaret.’’

Drempel over

,,Ik moet altijd wel even een drempel over om het podium op te stappen. Dat verschilt per keer en hangt af van de plek waar ik speel of als ik nieuwe dingen uitprobeer. Daar zet ik me dan overheen met een houding van ’dikke schijt’. Dan zeggen de mensen na afloop: joh, je was hartstikke relaxed. En hebben ze er niks van gemerkt dat ik doodnerveus was. Zo bluf ik me er doorheen. Dan lijkt het zelfverzekerd, want dat kan ik wel goed: bluffen.”

Patronaat

Dat haar dat inderdaad goed afgaat bleek tijdens haar optreden bij een aflevering van de Grote Hihahondelulvoetbalshow. In het Haarlemse Patronaat, stampvol met voetballiefhebbers, bleef ze moeiteloos overeind. Ook haar vader Dick Dortmundt stond toen op het podium, om de aftrap van de avond te verrichten. Hij is oudkeeper van Telstar en HFC Haarlem. Lonneke kortte haar achternaam in tot Dort, omdat dat net even makkelijker en lekkerder bekt als podiumnaam.

Lonneke Dort groeide op in Driehuis. Bij musicalvereniging Eigenwijs kreeg ze vrij snel de grappige rollen.

„Het zat er toen blijkbaar op een of andere manier al in. Maar ik ging eerst naar de ALO, de Academie voor Lichamelijke Oefening. Ik heb veel verschillende sporten gedaan, maar had daar ook een theatergroep. Nadat ik was afgestudeerd, ben ik gaan reizen en op reis dacht ik: als ik terug ben probeer ik te doen wat ik het liefst zou willen doen. Ik wil niet meemaken dat ik ooit spijt krijg dat ik het niet heb geprobeerd. Ik heb meegedaan aan het Griffioen-Zuidpleinfestival en dat won ik. Dus blijkbaar was er gelukkig iets van talent. Na nog een festivalletje, dat ook goed ging, ben ik naar de kleinkunstopleiding in Den Bosch gegaan en daarna heb ik het Amsterdams Kleinkunstfestival gewonnen.”

Liedjes

Nu staat de cabaretière in de theaters met haar eerste avondvullende programma, waarin de liedjes stevige pijlers vormen.

Ze zit daarmee in de hoek van collega’s als Dorine Wiersma, Katinka Polderman, Jeroen van Merwijk en er is ook een nummer dat doet denken aan Joop Visser.

„Bij Jeroen van Merwijk kan ik echt keihard lachen, maar het is ook af en toe ontroerend, zó mooi geschreven. En dat het aan Joop Visser doet denken heb ik eerder gehoord. Ik moet maar eens naar hem gaan luisteren.”

Info: ’Want laten we wel wezen’ is te zien op 15 januari in Stadsschouwburg Velsen (dubbelprogramma met Maarten van den Berg), 29 januari in Toneelschuur Haarlem (solo), 23 maart in Het Oude Raadhuis in Hoofddorp (solo) en 10 mei in Kennemertheater in Beverwijk (dubbelprogramma met Maarten van den Berg).