Het had zomaar gekund, die publiekswissel, want met een doelpunt, een assist en een verdiende penalty had Weghorst tot dan een hoofdrol gespeeld. Maar de werkelijkheid is dat hij zojuist met een tweede gele kaart door scheidsrechter Kevin Blom van het veld is gestuurd. Dat beide kaarten twijfelachtig waren, maakt de frustratie alleen maar groter.

Bloedirritant

Nee, vreemd is het niet dat Wout Weghorst er slecht op staat bij veel voetballiefhebbers. Met zijn houding en zijn gedrag zoekt hij de grens op. Ook nu weer, alleen al door de sarrende manier waarop hij het veld verlaat. ,,Wout is bloedirritant om tegen te spelen, maar geweldig om in je team te hebben’’, zegt ploeggenoot Stijn Wuytens.

Dat Weghorst tijdens wedstrijden een soort voortdurende verongelijktheid uitstraalt, maakt het allemaal nog wat erger. ,,Maar zijn lichaamstaal is al beter dan in zijn tijd bij Heracles. Hij werkt eraan’’, zegt Simon Cziommer, die Weghorst op diverse terreinen begeleidt. Hoe de stemming van Weghorst straks is, thuis op de bank? Dat kan iedereen wel raden, meent Cziommer.

Met Weghorst erbij is een wedstrijd nooit saai. Hij houdt de gemoederen bezig. Is voer voor discussies. Een speler met een enorme passie, zegt de een. Een aansteller en een zeurkous, zegt de ander.

Langste ’kniesliding’

Kijk hoe Weghorst deze avond zijn 3-1 viert. Een lange sprint achter het doel langs, gevolgd door de langste kniesliding ooit. Een metertje of tien glijdt hij op zijn knieën door het gras, de vuisten gebald. Een oerkreet. Hij glijdt zo ver door dat hij bijna een dug-out met sponsors in kukelt. Ja, als Weghorst blij is, is hij ook écht blij.

Zijn eerste competitiedoelpunt na vijf duels zonder treffer was ook wel zeer welkom. Maar of dat enig verschil maakte voor de ontlading, valt eigenlijk te betwijfelen. Tegen eerstedivisieclub Almere maakte Weghorst de 0-2 en 0-3 en ook die vierde hij alsof hij zojuist Barcelona naar een nederlaag had gespeeld.

Negentig minuten lang op de grens en erover. Sleuren en zeuren. Jagen op de keeper, klagen tegen de scheidsrechter. Na tien minuten heeft hij al mot met Blom, de scheidsrechter. Die geeft hem geel, waarschijnlijk omdat Weghorst zijn tegenstander in een duel raakt met zijn arm.

Een week eerder tegen Heerenveen gebeurde hetzelfde. Het zou best eens kunnen zijn dat scheidsrechters zich laten beïnvloeden door het beeld dat ze van Weghorst hebben, vermoedt Wuytens. De ingetogen Belg is zo ongeveer de tegenpool van de explosieve Weghorst. ,,Dit is nou eenmaal Wout. Hij is superfanatiek en hij gaat ver om te winnen. Ik heb hem als tegenstander gehad toen hij bij Heracles speelde. Hij is continu aan het sleuren, duwen en trekken. Hij probeert een tegenstander uit de wedstrijd te halen, op elke manier die mogelijk is. En intussen probeert hij zijn eigen team mee te nemen als het even stil valt. Hij gaat voorop in de strijd.’’

Toch roept hij ook bij zijn eigen ploeggenoten nog weleens irritatie op. Op het trainingsveld is Weghorst namelijk nauwelijks anders dan in wedstrijden. ,,Ja, dan zijn er weleens spelers die denken ‘laat me eens rust’. Maar ja, Wout bedoelt het goed. Hij wil de boel scherp houden, hij wil spelers beter maken’’, vertelt Wuytens. ,,Het hoort bij Wout. Daardoor is hij zo ver gekomen en daardoor gaat hij misschien nog wel een stap maken. Da’s kwaliteit.’’

Wie de grens opzoekt, gaat er soms overheen. Ook Weghorst. Tegen Feyenoord, vorige maand, zette hij zijn ploeggenoten min of meer te kakken. Met grote armgebaren deed hij of het alleen aan hen lag dat AZ werd weggespeeld door Feyenoord. Een potsierlijk moment voor een aanvoerder. Hij werd erop aangesproken binnen de club. ,,Ja, natuurlijk hebben we het daarover gehad. Het moet niet zo zijn dat medespelers tegenspelers worden’’, zegt trainer John van den Brom. ,,Wout zag zelf daarna ook dat dat niet de goede manier was’’, zegt Wuytens.

Verder moet Wout Weghorst vooral Wout Weghorst blijven, vinden Wuytens, Cziommer en Van den Brom. Met al zijn voors en tegens, zijn gebaren, zijn uitbarstingen en vooral zijn gedrevenheid. Weghorst zelf, die het stadion verlaat met de grote bos bloemen die hoort bij de uitverkiezing tot man van de wedstrijd, zal het alleen maar beamen.