Ook het publiek is feestelijk aangekleed; het bestaat voor een groot deel uit koorleden die naar hun collega’s luisteren. Het blijft niet bij luisteren, de anderen moeten uiteraard ook besproken worden. Er is verbazing over zangers die hun dirigent te weinig in de gaten houden: „Ze kijken niet eens!” Er worden veelbetekenende blikken gewisseld, zo van ’Hoe houden we dit uit?’ Gelukkig overheersen respect en waardering voor elkaar: er wordt meegezongen, met voeten getikt, of in stille bewondering geluisterd. „Mooi, hè.”

A capella

Het repertoire vliegt van klassiek (Daniël de Lange, bijvoorbeeld) naar pop (Het Ameezing Koor), van wereldmuziek (OutCider) naar shanty’s (De Bruyne Zeelen). Er zijn mannenkoren (Whale City Sound), vrouwenkoren (’t Zingt Geheid) en gemengde koren (Kaskedieze). Het ene koor zingt a capella, het andere met piano of keyboard en nog een ander met geluidsband.

Het niveau verschilt. Het ene koor heeft een sterke klank en prachtige uitdrukkingsmogelijkheden, terwijl het andere het meer moet hebben van swingende bewegingen en enthousiasme. Het is typisch voor dit festival, georganiseerd door Vrouwenkoor Chemistry. Voorzitter Annemiek de Koe: ,,Elk koor komt elke week bij elkaar en is even enthousiast. Als je een optreden niet leuk vindt, duurt het maar een half uurtje.’’ Elk koor mag zich dan ook inschrijven, bij te veel aanmeldingen wordt geloot. ,,Meer dan twintig koren hadden zich aangemeld. We kunnen er vijftien kwijt, nu we een half uur eerder begonnen dan andere jaren.’’

Het is de vierde editie. „We wilden eens iets anders dan onze eigen concerten en zagen een festival bij een bevriend koor in Zandvoort. We hebben hun draaiboek gevraagd en dat naar onze hand gezet. Zo hebben wij elk jaar een thema. Dit jaar is dat ’Film, theater, musical’. We hebben gevraagd of iedereen één nummer wil zingen dat daarin past. Dat is niet zo moeilijk, want alleen al in films wordt heel veel muziek gebruikt.” Zo blijft de enorme variëteit die het festival kenmerkt, behouden.