Nu is hij 91 jaar, zij 88 en zijn ze 65 jaar getrouwd. Burgemeester Mieke Baltus feliciteerde hen maandag in woonplaats Heemskerk, met een boeket bloemen en een fles plaatselijke kruidenbitter (30%) waar Wim raad mee weet.

,,Twee of drie borreltjes per dag drink ik wel.” Dukel-Lute is het zevende van de dertien briljanten echtparen dit jaar in de gemeente Heemskerk (circa 40.000 inwoners).

De twee praten honderduit, wat voor Riet een wonder is. Afgelopen zaterdag kreeg ze een tia en raakte korte tijd haar spraakvermogen kwijt. ,,Ik dacht: ik ga maar liggen, dan zakt het wel.”

Wim belde subiet 112 en bleef op medisch advies welbewust tegen haar praten. Maandagochtend was het bijna alsof er niets was gebeurd.

Verkering

Ze hadden al zeven jaar verkering voordat ze eindelijk naar het oude raadhuis van Velsen konden om te trouwen.

Toen pas kregen ze woonruimte, drie hoog aan de Rijnstraat in IJmuiden. Ze vertoefden er vijf jaar, hun kinderen Anja en Peter werden er geboren. In 1958 kon het jonge gezin terecht in een nieuwe eengezinswoning in de Vivaldistraat in Heemskerk.

Gebouwd in opdracht van Hoogovens, waarvoor Wim twintig jaar zou werken als kraandrijver en twintig jaar als regelaar van wegtransport. Destijds was er nog veel ruimte om hen heen, er stonden zelfs nog boerderijen.

Zo kon het gebeuren dat er een loeiende koe voorbij holde, op de vlucht voor de slacht. En Riet zat in de woonkamer te breien toen ze zich te pletter schrok. ,,Voor het raam zo’n grote koeienkop, eentje van boer De Wit, denk ik.”

Leergierig

Ze gebruikt graag de iPad, facebookt met familie en kon pas laat wat met haar leergierigheid doen. Op haar 50e slaagde ze cum laude en werd ze sterilisatie-assistente in het toenmalige St. Jozefziekenhuis in Heemskerk.

Ze leerde tevens Engels via LOI, die kennis kwam goed te pas bij onder meer vakanties in het buitenland, zoals Spanje, Portugal en Indonesië. Tegenwoordig is ze penningmeester van de bewonerscommissie in hun appartementencomplex.

Hij komt uit een hervormd gezin, zij katholiek. ,,Maar we zijn allebei niet gelovig opgegroeid”, zegt Wim wiens vader Piet bij Hoogovens werkte als rangeerder.

,,Vader zei bij het bidden wel eens: nooit je ogen dichtdoen, want ze stelen zó het vlees van je brood.” Riets vader werkte in Velsen bij papierfabriek Van Gelder.

,,Wat precies weet ik niet, maar hij stond altijd achter zo’n grote wals als ik hem z’n brood kwam brengen.’’

Wim zit in drie klaverjasclubjes en rijdt nog steeds auto. Voor de boodschappen, maar karren over de A1 richting familie in Rozendaal is ook te doen.

Riet en hij komen allebei uit een gezin met drie kinderen. Het geboortehuis van Riet stond aan de Doodweg in IJmuiden. ,,In de oorlog is het opgeblazen omdat de Duitsers een schootsveld nodig hadden.”

Hoe klein ze ook was, ze vergeet het nooit. ,,Het huis ging in z’n geheel de lucht en viel ook zo stuk. Ik zag het schoolbord en ander speelgoed neerkomen.”

Hun grootste wens: gezond blijven en nog lang genieten van de 5 kleinkinderen en 8 achterkleinkinderen.