Hardlopen op wielen [video]
Roy en Inge in training op de Schellinkhouterdijk.© Foto Marcel Rob
Roy Gorres (53) is in de West-Friese loopwereld geen onbekende. Net als zijn echtgenote Inge, de snelste vrouw in menig halve en hele marathon. Samen ontdekten ze de lol van lange afstanden lopen, en ook de magie van het lopen van trails, liefst in de woeste natuur van Schotland. Maar opeens kon Roy niet meer hardlopen, vanwege een ’rotte knie’. De Elliptigo bracht redding.
Hardlopen was de gezamenlijke passie van Roy en Inge. ,,We stonden er mee op en gingen er mee naar bed’’, zegt Roy. ,,Heftig dus, als je van het ene op het andere moment niets meer kunt.’’Dat was in 2016. Bij een operatie aan zijn linker knie werd zijn meniscus bijna geheel verwijderd. Weg demping. Lange afstanden lopen kon niet meer. In zijn drang het tegendeel te bewijzen besloot hij het lopen weer heel langzaam op te bouwen.
Nieuwe knie
,,Ik heb daar een jaar over gedaan. Via een halve marathon kwam ik op een gegeven moment tot vijftig kilometer. We hebben in april 2017 nog een trail van 50 kilometer in Schotland gedaan, in de zomer de Snowdon in Wales trailend beklommen, maar daarna begon ik toch te kwakkelen. In oktober 2017 liep ik een halve marathon, maar had ik na twaalf kilometer zo veel pijn aan mijn knie, dat ik heel rustig aan moest doen om hem uit te kunnen lopen. ’Als je nu doorgaat moet je over een paar jaar een nieuwe knie’, zei mijn orthopeed. Dus geen lange afstanden meer. En ik heb altijd gezegd, met alle respect voor degenen die dat wel doen, maar voor korte afstanden trek ik mijn gympen niet aan. Voor een nieuwe knie ben ik te jong, en een kunstmeniscus is alleen voor mensen die anders niet meer kunnen functioneren, en ik kan gewoon nog wandelen en fietsen.’’
Boos
Het viel hem zwaar, Inge de deur uit te zien gaan voor een looptraining. ,,Ik was boos, gefrustreerd. Fietsen vind ik niet leuk, in elk geval niet als mijn sport.’’
Googlend kwam Roy bij de Elliptigo terecht. Een ’elliptische fiets’, waarop de bestuurder door een loopbeweging via een ketting het achterwiel aandrijft. ,,Een soort crosstrainer, maar dan met wielen en een stuur.’’
Marathonloper
Het apparaat is uitgevonden door een Amerikaanse marathonloper die geblesseerd raakte, maar zijn trainingen niet wilde staken. ,,Hiermee kon hij door blijven trainen, en uiteindelijk weer marathons lopen. Je kunt de paslengte zelf afstellen. Het is vergelijkbaar met de normale loopbeweging, je hebt alleen niet de belasting van schokken op de grond. Lopen kan ik niet meer, maar dit wel!’’
Proefrit
Na één proefrit, in het Amsterdamse Bos, was hij verkocht. ,,Het was de eerste keer onwennig, maar al snel voelde ik de endorfine door mijn lijf stromen. Dit ís het gewoon, dacht ik. Alleen de prijs is een beetje hoog.’’
Er zijn drie uitvoeringen. De middelste, met 8 versnellingen, komt op zo’n 2800 euro. Eerst dacht Roy het apparaat ook te kunnen gebruiken om naast Inge te rijden, als die ging hardlopen, maar dat werkt in de praktijk niet. Zo’n Elliptigo gaat al gauw 20 tot 30 kilometer per uur.
Uiteindelijk besloten ze er allebei een te kopen. Want Inge vond het eigenlijk ook wel erg leuk om te doen. Zij kwam in contact met Miranda Boonstra, een marathonloopster die de Elliptigo gebruikt als aanvulling op krachttraining en lange duurlopen. Inge: ,,Tijdens mijn laatste marathon had ik een scheenbeenblessure en kon ik drie weken niet trainen. Als ik toen die Elliptigo had gehad, had ik daarop door gekund.’’
Regelmatig gaan ze nu een rondje ’ellippen’. Het apparaat mag dan al jaren bestaan, hier in de regio is het vrij onbekend. Dat merken ze onderweg aan de reacties, mensen die simultaan hun hoofd omdraaien. Roy is ’helemaal verliefd’ op het apparaat. ,,Als je ’m uit de schuur haalt, heb je helemaal die kick van: ik ga zo direct weer. Het is bijna niet uit te leggen. Het geeft heel veel mogelijkheden, bespaart tijd en je komt verder. Maar het is een behoorlijke work-out. Op een fiets zit je, hier sta je. Je gebruikt veel meer spieren. In je bovenlichaam, voor de coördinatie bij het sturen, maar ook je buik- en bilspieren.’’ Inge: ,,En dat voel je hoor! Maar inderdaad, je staat hier gewoon voor je lol op, ik vind het echt een topding.’’
Wandelen
Die bergpaden en adembenemende vergezichten in Schotland en Wales, die hoeven ze niet te missen. ,,We kunnen ook wandelen, of met de mountainbike. Je moet zoeken naar dingen die je wél samen kunt, denken in mogelijkheden.’’
Maar het bloed kruipt.... Roy, grijnzend: ,,Heel diep in mijn hart, denk ik: als ik straks sterker word, kan ik toch een keer 5 of 10 kilometer proberen te lopen. Of een korte trail. Wie weet....’’