De weersverwachtingen worden er niet beter op. Komende week plus dertig graden Celsius of meer in het binnenland en tegen die tropische grens in de kustprovincies. Afschuwelijk. Wat een verschrikkelijke zomer.

Ik heb altijd het idee dat met die hitte mijn bloed dik als stroop door mijn lijf kruipt en mijn zweetklieren het allemaal niet meer aankunnen. Met als gevolg dat ik erg veel tijd neem om vanaf een ligbedje aan de waterkant in de schaduw van een grote boom mijn leven en mijn zonden te overdenken. En reken er maar op: daar heb ik wel even voor nodig. Ik heb met mijn eigen gebreken leren leven, maar heb daarom des te meer bewondering voor bijvoorbeeld mensen als dakdekkers, stratenmakers en grondwerkers. Zij hebben dagelijks te maken met de extremen van een veranderend klimaat.

Want als het weer omslaat en de honden en katten uit de lucht komen vallen, moeten zij ook doorgaan. Ik zit dan binnen en leef met ze mee. Echt waar.