Langs de lijn staat Rafael te kijken naar zijn zoontje Damian, die met zijn club Victoria Hamburg deelneemt aan het toernooi. Naast hem staat zijn vader. Het is opvallend hoezeer de twee zelfs op de rug gezien op elkaar lijken. Dezelfde stand van de benen en beiden ietwat gedrongen. Ramon (57) speelt officieel nog steeds bij de veteranen, maar in de praktijk houdt een knieblessure hem al bijna een jaar aan de kant. Rafael wil nog een jaar door voetballen, maar weet nog niet waar. Zijn vriendin Estavana Polman en hun dochtertje zijn vandaag ook aanwezig. Zij handbalt in Denemarken. „En ik wil in ieder geval bij mijn gezin blijven. We zullen zien.”

Fanatiek

Ook langs de lijn blijkt Rafael fanatiek. „Dami! Diep!”, roept hij als er een kans is op een uitbraak. En als de lange bal niet komt, schudt hij mismoedig zijn hoofd. Na de wedstrijd, die met 1-0 verloren ging, kan hij het ook niet laten de scheidsrechter te noemen: „De heer Hans Worst, schrijf dat maar op. Hij floot Hamburg steeds af. Als die andere gasten precies hetzelfde deden, was dat opeens gewoon een schouderduw.”

Van zijn vierde tot zijn tiende speelde hij hier. Vijftiger Nato Gentile, die nog bij de veteranen speelt: „Je kon al snel zien dat hij er bovenuit stak. Ik kan me precies herinneren hoe Spitz Kohn hier langs de lijn stond. Tevreden in zijn aantekeningenboekje schrijvend. Even later zat Rafael bij Ajax.”

Trots zijn ze. Maar niemand gedraagt zich krampachtig rondom de profvoetballer. Net zoals Rafael zelf ook zeer benaderbaar blijkt. Gentile: „Dit is een volksclub. We hebben hier geen snot in de neus.”

Jammer dat ook op een dag als deze de paparazzi-fotografen rondhangen om een foto te maken van Van der Vaart en Estavana. Van der Vaart lijkt er echter weinig last van te hebben.

Als Damian langs komt lopen, op weg naar zijn volgende wedstrijd, pakt hij hem even vast. „Ik heb hem gezegd dat hij moet blijven lachen, plezier hebben.” Damian, die laat zien aardig te kunnen voetballen, wil graag ook profvoetballer worden. Rafael: „Maar dat willen al die jochies hier.”

Ramon loopt de hele dag met een glimlach op het gezicht rond. „Fantastisch dit. Ik ben alle vrijwilligers zo dankbaar dat ze dit mogelijk maken.”

Estavana is voor de eerste keer op het naar haar partner vernoemde toernooi aanwezig. Wat te ’danken’ is aan een fikse enkelblessure, anders had ze nu bij het nationale handbalteam gezeten die zich deze week plaatsten voor het EK. „Daar was ik uiteraard graag bij geweest. Vanavond ga ik met het team ergens eten. Maar dit is heel erg leuk om mee te maken. Al die lachende gezichten.” Komt er ooit ook een Estavana Polman-toernooi? „Nou, als iemand dat zou opzetten, zou ik vereerd zijn.”

Zeeburgia uit Amsterdam wint het Rafael van der Vaart Toernooi door in de finale met 4-0 SML te verslaan.