Ze kijkt niet op als we de huiskamer van haar afdeling binnen stappen. Pas als we haar over haar bovenarm strijken, komt haar hoofd omhoog. De lichtjes in haar ogen schieten prompt aan, ze herkent mij direct. Ze heeft één zoon, mijn naam heeft ze nog altijd paraat. Ze trekt de rollator naar zich toe en gaat, als altijd, op zoek naar haar kamer.