Hoewel lol maken er zeker bij hoort, is de zeilreis niet in de eerste plaats bedoeld als plezierreisje. Het is een ’onderwijsreis’ van de in het Friese Makkum gevestigde organisatie Masterskip.

Dat wil zeggen: leren aan boord van het schip en tegelijk levenservaring opdoen met leeftijdsgenoten. Bedoeld voor leerlingen uit 4 havo en 4/5 vwo. De nadruk ligt op de bètavakken. Onderweg leren de leerlingen navigeren, zeeroutes uitstippelen en de natuurkundige aspecten van het zeilen.

Sportief

Floore Ridderhof komt uit een sportief gezien. Moeder is sportarts van beroep en altijd al gek geweest van watersport. Vader heeft van coaching en training op sportief gebied zijn vak gemaakt. Floore is een fanatiek voetballer en voetbalcoach en geeft in de zomermaanden surfles. Na haar eindexamen op het Bonhoeffercollege wil ze naar de Academie voor Lichamelijke Opvoeding.

Moeder Annelies Vervoort: ,,Toen ik hoorde over Masterskip en mij er daarna in ben gaan verdiepen, dacht ik: dit is wat voor Floore. Ik zou het zelf op haar leeftijd in elk geval geweldig hebben gevonden.’’

Floore zelf was aanvankelijk een beetje gereserveerd. Vooral omdat meedoen aan de bijna acht weken durende zeilreis meer dan 6000 euro kost. Een bedrag dat ze van haar ouders grotendeels zelf bijeen moest sprokkelen. Annelies: ,,Door het geld zelf te verdienen en je daar echt voor in te zetten, blijkt je intrinsieke motivatie. Bij een vorige editie is er jongen meegegaan van wie de ouders het hele bedrag hadden betaald. Die haakte halverwege af. Je moet dit wel écht willen en er iets voor over hebben.’’

Floore: ,,Toen ik een fondswerftrainingsdag had gedaan, dacht ik: waarom niet? Ik ga het doen!’’ En ze hield woord. Alles heeft ze aangepakt om het benodigde bedrag bij elkaar te brengen. Ze schreef bedrijven, familie en vrienden aan om haar sponsoren, stopte het in twee zomers bij de surfschool verdiende geld in de pot, deed oppaswerk en nog veel meer.

,,Uiteindelijk heb ik het gered. Ik werd er steeds beter in. In het begin vond ik het moeilijk en voelde het als bedelen. Maar naarmate ik meer ervaring kreeg, vertelde ik mijn verhaal met steeds meer zelfvertrouwen’’, zegt ze stralend.

Moeder Annelies: ,,Eigenlijk heeft het hele voortraject haar al een berg ervaring opgeleverd. Hoe schrijf ik een goede mail? Hoe voer je een gesprek? Hoe presenteer je jezelf? Dat leer je niet op school. Daar ligt de nadruk op cognitieve vaardigheden. Maar in het werkelijke leven is het uiteindelijk niet zo belangrijk of je goed bent in wiskunde B.’’

Floore zit momenteel in 5 vwo. Ze mocht niet zomaar van school. Gesprekken met de schoolleiding en de onderwijsinspectie waren er voor nodig om toestemming te krijgen. Alle 28 kinderen aan boord krijgen dagelijks les van de vier leraren die mee varen. ,,Ik heb een map met schema’s moeten maken van wat ik dagelijks ga doen. De geleerde stof wordt getoetst. Daarnaast werk ik aan mijn profielwerkstuk over plastic soep. Op zee ga ik monsters nemen. Ik doe zeg maar het veldwerk. Ik maak het samen met mijn maatje in Castricum. Zij doet meer de theoretische kant. Ik ben heel blij dat het Bonhoeffer akkoord is gegaan. Want dit levert de leraren wel extra werk op.’’

Maar het is natuurlijk niet alleen studeren. Het is ook (leren) zeilen, het smeden van een groepsband en het creëren van verantwoordelijkheden. Floore: ,,We krijgen allemaal taken en rollen aan boord. Uiteindelijk worden de taken verdeeld en het is de bedoeling dat we het schip de laatste week overnemen en zelf de haven van Harlingen binnenvaren.’’

Hoogtevrees

Uitdagingen genoeg. Zo moeten de leerlingen als matrozen het want in klimmen om aan de zeilen te werken. Floore: ,,Ik heb hoogtevrees. Ik heb mezelf ten doel gesteld dat ik tot halverwege de mast kom. Dat hoop ik te bereiken.’’

Veiligheid staat voorop. ,,Bij storm worden we gezekerd als we het dek op moeten. Rond het schip is een net gespannen om je op te vangen zodat je nooit overboord kunt vallen.’’

Niet alleen het feit dat ze acht weken geen bereik heeft met haar telefoon, maar ook de mogelijke gevaren op zee, maakten dat niet al haar klasgenoten met haar zouden willen ruilen. ,,Maar heel veel vinden het wel leuk wat ik ga doen. De reacties zijn wisselend.’’

Haar moeder: ,,Dat geldt voor de reacties die ik krijg ook. De meeste zijn positief. Maar een keer kreeg ik een veel minder leuke reactie. Hoe ik het in mijn hoofd haalde mijn kind dit aan te doen. Dat kwam wel even binnen. Maar we staan er allebei honderd procent achter. Dit is een geweldige kans voor Floore, iets wat je je hele leven bij blijft.’’