In 60 seconden: Op mijn tandvlees
RONALD MASSAUT© NHD
Het regent harder dan ik hebben kan. Het lied galmt door mijn hoofd als ik tussen de middag even een broodje ga halen. Wat een doffe ellende. Ik wil niet zeggen dat ik gebukt ga onder vroege herfstbuien, maar vrolijk word ik er niet van.
In het volste vertrouwen dat het begin september altijd goed weer is hadden we eerder rond dit weekend een paar dagen Texel geboekt. Een balletje slaan op de Texelse, mijn andere golfclub, een Skuumkoppe drinken, ’s avonds uit eten, wijntje erbij en de volgende dag weer vroeg de duinen in (mijn afgezwaaide golfballen zoeken). ,,Heb je de weersvoorspelling al gezien’’, vraagt mijn vrouw begin deze week. Ahhhh... Nee, hè. ,,Het wordt alleen maar regen, en veel!’’ Hotel geannuleerd.
Met de vele regen verschijnen ook de eerste sneeuwverwachtingen in mijn e-mailbox. Er is vorige week al een halve meter sneeuw gevallen in de Franse Alpen, zo schijnt. En er gaat nog heel veel meer vallen, zeggen ze. Ook hebben ze daar een plantje, de gele gentiaan, die de sneeuwhoogte kan voorspellen. Vorig jaar amper gezien, maar deze week werd het plantje al op 1,45 meter lengte gemeten. Lokale volkswijsheid: da’s dan gelijk aan de sneeuwhoogte de komende winter. Moeten we al boeken, vraagt mijn vrouw. Dit zijn weken dat ik op mijn tandvlees het weekend haal.