Wie beziet welke offers wij in Europa verwachten van Grieken, Spanjaarden en Portugezen schaamt zich over de overspannen reacties op een enkele maatregel uit het regeerakkoord van het tweede kabinet-Rutte.

Geen misverstand, de presentatie van de inkomensafhankelijke premie was knullig. Je kunt ook de vraag stellen of je inkomenspolitiek moet bedrijven via de zorgverzekering. Maar de overkookte opwinding over de maatregel staat in geen verhouding tot de ingreep. Zeker als je weet dat de oppositie in de Tweede Kamer er alles aan doet de effecten zo draconisch mogelijk voor te stellen.Eerder is de vraag of wij Nederlanders wel crisisbestendig zijn. We zeggen graag dat we nuchter zijn en tegen een stootje kunnen. Alleen accepteren we geen pijnlijke maatregelen. Je ziet het met de zorgpremie; je zag het eerder met de onbelaste reiskostenvergoeding. Altijd is er wel maatregel waarover moord en brand wordt geschreeuwd. De ene keer heet het dat ’hardwerkende Nederlanders’ worden gepakt; de andere keer dat ’de middengroepen’ de rekening betalen.Wij Nederlanders hebben een grote vaardigheid ontwikkeld om de pijn van de crisis af te wentelen op Den Haag. ’Bezuinigen, laat ze zelf bezuinigen’, riep de ’Tegenpartij’ van het legendarische duo Jacobse en Van Es al in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Die botte redenering is nog altijd griezelig waar. De crisis is voor het kabinet; wij burgers houden onveranderd vast aan onze verworvenheden.kees van der malen