Politieman zet zijn blauwe bril af en wordt fysiotherapeut
Reorganisaties en faillissementen zijn aan de orde van de dag. Je om laten scholen is dus zo gek nog niet. En een bekeuring uitschrijven is eigenlijk helemaal niet zo anders als iemand vertellen dat hij zijn spieren overbelast, vindt ex-agent Sjoerd Veenings (43) uit Assendelft die zich liet omscholen tot fysiotherapeut.
Hij werkte al een paar dagen per week aan huis, maar in januari heeft hij zijn eigen praktijk Fysiosteps geopend aan de Dorpsstraat 999 in Assendelft. Bijna honderd vierkante meter oefenruimte in de voormalige autoshowroom van Jan Veenis, met twee behandelkamers en een kleine werkruimte voor podologie. Hier meet hij zooltjes aan en doet hij aan ’bikefitting’, het vinden van de juiste fietshouding voor tourfietsers. Daarnaast werkt hij nog 18 uur per week als agent. Zijn doel: fulltime fysio worden. Hij heeft inmiddels ruim 160 cliënten per maand, maar streeft naar zo’n 220 per maand. ,,Het combineren van twee banen is niet ideaal, maar het is iets waar ik nu even doorheen moet.’’
,,Toen ik bij de politie begon in ’99 had ik mezelf al voorgenomen dat het maximaal voor 15 jaar zou zijn. Daarna wilde ik terug naar de civiele wereld. Waarom? Als je jezelf geen doelen stelt, wordt het nooit wat.’’
Hij heeft altijd veel met sport gehad, deed aan waterpolo en fietsen. In 2007 begon hij daarom aan een opleiding sportmassage, daarna ging hij fysiotherapie studeren. ,,Bij Thim van der Laan, destijds de enige erkende deeltijdopleiding. Ik ging een dag minder werken en op vrijdag naar school van 9 tot 9. Vier jaar lang. Vooral het laatste jaar was pittig. Met stage, scriptie, werk én mijn gezin. Gelukkig was er wel ruimte om rond tentamens te plannen. Binnen de politie stimuleerden ze ontwikkeling: het kan namelijk goed werken om de blauwe bril eens af te zetten.’’
Werkplezier
Hij begon als fysio binnen het korps, maar kreeg thuis al gauw méér afspraken. Maar een externe praktijk inrichten is kostbaar. ,,Ik heb alles van tevoren berekend. Jan Veenis heeft ook geholpen. Je moet samen kijken waar je pijn kunt lijden. Net als bij fysiotherapie, eigenlijk. Als ik het alleen had moeten doen, was het onbetaalbaar geweest.’’
Hij geeft toe dat de nationalisering van de politie, ’toch een reorganisatie’, het proces om een eigen praktijk te beginnen wel heeft versneld. ,,Bij de politie werken ze steeds meer met hokjes. Het wordt iets nieuws, maar er is te weinig zicht op wat ’dat’ dan is. Het heeft zijn weerslag in het werkplezier. Handhaving heeft bijvoorbeeld ook veel taken overgenomen. Aan de ene kant kun je zeggen: nu gaat de politie terug naar de kerntaken. Maar dat maakte het ook sjeuïg.’’