De bijnaam voor iemand uit Heemskerk is ’ezel’. Als je uit het westen van het voormalige tuindersdorp komt ben je echter een ’duinkat’. En die duinkatten hebben nu hun eigen restaurant: Blond.

Ruim veertig jaar lang heette het pand waar Blond nu in zit De Vergulde Wagen en het waren Wim Nieuwenhuizen en zijn lady-chef of the year Tineke die er een ster van Michelin behaalden. Maar na vier decennia was het ook wel mooi, dus toen horeca-tycoon Theo van de Nieuwendijk langs kwam en Wim hem met een gekke bek vroeg of-ie hun pand niet wilde kopen, was de overdracht snel bezegeld. De teloorgang van De Vergulde wagen is een verlies voor de gastronomie, zeker, maar dat lijkt de ezels en duinkatten niet te deren: Blond Lunch&Diner zit sinds de opening half april alle weekeinden stampvol!

De kaart van chef-kok Mark Wouters en zijn rechterhand Robert is veelzijdig. Gasten die voor vertrouwd gaan, kiezen voor carpaccio, tournedos en dame blanche. Maar voor avonturiers is er eveneens genoeg te beleven: fruits de mer, een halve kreeft of kip Bali bijvoorbeeld. De soep van curry en gamba’s (€5,75) is ook avontuurlijk, al is de presentatie wel erg nihilistisch. Een witte kom (met leksporen aan de zijkant) met daarin de soep, meer niet. Geen beetje groen bovenop, geen broodje erbij, noppes. Daar staat tegenover dat-ie wel lekker is. Licht zoet van de kokosmelk, pittig van pepers en korte linten verse gember. De garnalen erin zijn supermals maar helaas ook wat glad in je mond. Een rulle textuur, die ontstaat als je ze even aanzet in olie, zou fijner zijn.

Met het tussengerecht van gegrilleerde coquilles met witte asperges is iets soortgelijks aan de hand. De cuisson (gaarheid) van de zeevruchten en het witte goud is perfect en de smaak blijkt voortreffelijk, maar het mondgevoel van beide is wel eender, waardoor de spanning afneemt. Het mengsel van limoenvinaigrette en olie doet het weer er geweldig bij, net als de jonge scheuten van tuinkers en iets met de smaak van postelein.

Het spannendste hoofdgerecht op de kaart is de USA flank: een stuk vlees dat uit de zijkant – de flank dus – van het rund wordt gesneden. En dan hebben we het niet over een huis-tuin-en-keukenkoe, maar over Amerikaanse runderen die het laatste half jaar met maïs worden afgemest, om op een leeftijd van maximaal dertig maanden naar de slager te gaan (’s avond kwart voor achte). Horeca-leverancier Paul Damen van Exclubeef in Hoorn noemt het vlees ’lekkerder dan klaarkomen’, maar dat lijkt me persoonlijk. Het vet van dat maïsdieet levert inderdaad een superieure malsheid op. Én veel smaak, waardoor de steak gemakkelijk opkan tegen de mooie saus van sjalotten en rode wijn, de smakelijke champignons en de beetgare groenten (peul, groene asperge, wortel en sperzieboon). Verder gaat er een frisse kool-wortelsalade met rozijntjes en appel bij, plus in de schil gegaarde aardappeltjes. De zelfgemaakte mayo is top, maar de patatten zijn helaas te bleek. Of liever: te blond.

Nu we het er toch over hebben: serveerster Lisette is net als haar collega-gastvrouwen echt hartstikke vriendelijk, maar ze is toch ook een beetje blond. Geen idee waar de chardonnay huiswijn vandaan komt, de USA flank is een ’soort biefstuk’ en de rode huiswijn mag dan best zijn maar uit welk land... Studeren dus dame(s).

Van alle desserts op de kaart van chef Wouters is de coupe van aardbeien (€7) vanzelfsprekend de aangewezen toet. Die duinkatten zijn immers van oorsprong dé aardbeientelers! Langs de Rijkstraatweg stonden in mijn jeugd tientallen kraampjes met daarop sloffen vol zomerkoninkjes (even voor de jonge lezers: het betreft hier geen schoeisel, maar van wilgenhout gevlochten mandjes waarin een bult aardbeien zat). Zuur en zoet, zo van de zandgrond. Je moet wel een ezel zijn om daar niet van te genieten!

JURRIAAN GELDERMANSBlond Lunch&Diner, Rijksstraatweg 161, 0251 – 232417, www.blondlunchendiner.nl.

Voor reacties en tips: overdetong@nhd.nl

Archief: http://www.noordhollandsdagblad.nl/nieuws/extra/overdetong/