De kunstroof van een reeks toonaangevende moderne schilderijen uit de Kunsthal in Rotterdam schokt ons. Niet alleen een museum wordt getroffen; iedereen die liefde heeft voor kunst beleeft het gemis. De diefstal van kunst voelt als een diefstal bij jezelf.De vraag of het museum goed genoeg was beveiligd, is dan ook een vraag die iedereen aangaat. De verklaring van de museumdirectie dat de afspraken met verzekeraars en eigenaren zijn nagekomen, bevredigt niet. Eerder telt de kritiek van beveiligingsexperts dat de schilderijen wel erg op het zicht hingen voor wie slechte bedoelingen had. Kunst is behalve weerloos, ook een object van handel. Kunstroof confronteert ons met de louche praktijken van criminelen die - al dan niet in opdracht - hun kraak zetten. De explosief gestegen waarde van topstukken heeft deze categorie schilderijen de afgelopen decennia alleen maar gewilder gemaakt. Zou het kunnen dat de directie van de jarige Kunsthal misschien zo vol was van de wonderschone jubileumtentoonstelling, dat zij de donkere kant van het leven uit het oog verloor. Geen misverstand. Niemand wil in een vesting naar kunst kijken. Wel weten we allemaal dat je bezit met een bijzondere waarde bijzonder moet beveiligen. Zo bezien heeft de directie van de Kunsthal de schijn tegen.kees van der malen