Waar Tevoko vorig seizoen nog ternauwernood via de nacompetitie wist te ontsnappen aan degradatie uit de promotieklasse A, slaagde de eilandformatie er ditmaal niet in om het vege lijf te redden. Drie wedstrijden voor het einde is hun lot reeds bezegeld. En dus is er vooral berusting bij aanvoerster Connie Joling.

,,Ik denk dat het beter is’’, begint ze. ,,Vorig jaar was het inderdaad al kantje boord en nu is het dus gebeurd. We hebben dit seizoen slechts één keer gewonnen. Dit was te hoog gegrepen voor ons.’’

Hoopgevend

Desalniettemin kende Tevoko nog een hoopgevende seizoenstart. De ploeg verloor weliswaar alle duels, maar deed dat menig keer in het maximaal aantal sets (3-2). ,,Toen ging het nog best aardig. Langzamerhand ging het steeds minder. We hebben inderdaad een paar keer met duidelijke cijfers verloren. De redenen? Dit seizoen hebben we weer wat nieuwe speelsters ingepast. We moesten aan elkaar wennen. Daarbij trainen veel teams in deze klasse twee à drie keer per week zo’n twee uur. Wij eenmaal wekelijks anderhalf uur. Zonder warming-up blijft er nog vijf kwartier over. Dan raak je achterop. Je kunt alleen bijblijven als je meer traint, maar dat moet iedereen ook willen.’’

,Daarnaast hadden alle nederlagen natuurlijk invloed op de motivatie. ,,Die liep terug. Als je elke keer verliest, is het lastig om positief en gemotiveerd te blijven. Het houdt een keer op. We hebben altijd honderd procent ons best gedaan en de sfeer is het team bleef gelukkig goed, maar ik zou wel graag weer eens een wedstrijd willen winnen.’’

Langzamer

Daarom acht Joling het goed dat Tevoko volgend seizoen een stapje terug doet. ,,Daar is het spel iets langzamer, wordt minder hard geslagen. Mogelijk spelen we dan weer tegen het Helderse MBSOV. Hebben een soort derby, al moeten we dan wel onze status als ’hoogst spelende team van de regio’ prijsgeven. In de eerste klasse willen we weer gaan winnen en krijgen de jonge meiden meer gelegenheid om beter te spelen. Joanie Schaapman keert dan terug. Een goede, ervaren passer. Dat brengt rust. Het is beter zo.’’

Aanvoerster Joling (49) zal ook in de eerste klasse de kleuren van de Texelse hoofdmacht gaan verdedigen. ,,Ik ga het proberen. Volgens mij kan ik nog steeds goed meekomen. Zolang ik dat nog kan, wil ik doorgaan. Mocht dat niet meer zo zijn, dan maak ik graag plaats voor de jongere speelsters. Zoals het er nu uitziet, zal ik volgend jaar in de eerste klasse de status van ’volleyballende Sarah’ bereiken.’’