,,Ik ben snel vermoeid, kan me slecht concentreren en heb een kort lontje. Als ik terugkijk, denk ik dat het een optelsom is geweest. Ik draaide overuren in Hilversum bij de MH17-identificatie. Mijn opgebouwde vrije dagen zette ik in om vrijwillig bij de politie te werken. Toen overleed mijn oma. Euthanasie. Op de terugweg van de plechtigheid stortte ik in.’’

,,Van de drie weken daarna weet ik niks meer. Ik weet inmiddels dat er gebeurtenissen zijn die ik niet goed heb verwerkt. Tijdens mijn uitzending naar Bosnië heb ik het nodige gezien: vluchtelingen, beschietingen, gevangenenkampen. Bij mijn eenheid in Budel was een bekende omgekomen bij een ongeval. Zoals ik zei: het telt op.”

,,Ik ben nu volop in behandeling. Dat verloopt prima. Ik ben te spreken over de hulp en de houding van Defensie. Ik hoef nergens naar om te kijken en ik ben echt heel netjes opgepakt.”