Wildvreemde figuren die een andere taal spreken, andere gewoontes hebben en op onvoorstelbare afstanden wonen. Als er leven op Mars is, dan zal er alles aan gedaan worden om de bewoners te onthalen met gastvrijheid.

Nu is er waarschijnlijk geen leven op Mars. In ieder geval geen groene mannetjes met grote ogen. Wel zijn er op aarde vreemdelingen die onvoorstelbare afstanden afleggen om naar de IJmond komen. Ze zien groen van de honger en kijken met grote ogen uit naar ons ontvangst. En wat doen wij? Protestacties voeren op social media. Onder andere op basis van spookverhalen over het gerucht dat de gemeente Velsen vluchtelingen zou herbergen in Velsen-Noordse leegstaande gebouwen.

En spandoeken ophangen bij het Beverwijkse gemeentehuis tegen de komst van een asielzoekerscentrum. Op Facebook vroeg iemand zich af waarom de verantwoordelijke voor het spandoek anoniem blijft. Waarna reacties volgden in de trant van: ’als je tegenwoordig anders denkt dan de linkse elite word je met de nek aangekeken.’ Het lijkt alsof je moet kiezen tussen twee kampen; links en pro-vluchteling of rechts en anti. Zelf ben ik stijf links (ik kan alleen lopen met mijn rechterbeen) en rij ik rechts.

Wat zegt dat dan over mijn positie in deze? Het doet me denken aan de uitspraak van een Amerikaanse cabaretier: ’ik ben conservatief én liberaal. Conservatief als het om mijn dochter gaat en liberaal als ik bij jouw dochter ben.’ Hetzelfde telt hier ook. Niemand is volledig links of rechts. Maar wel hypocriet als we dat geloven. Natuurlijk zijn er mensen bang dat vluchtelingen onze straten onveilig komen maken, waarna uitgehuwelijkte kindbruidjes achter ze aan reizen.

Maar als bij ons de hel losbreekt en we naar de andere kant van de wereld vluchten, zouden we dan geen opvang willen? Als we uit angst en onwetendheid bang zijn om samen te leven met andere aardbewoners, dan kunnen we beter zelf naar Mars verhuizen. Dan weet je zeker dat je alleen op de (rode) planeet bent.