Mevrouw Keetman vierde zondag haar eeuwfeest. In honderd jaar verandert er veel: in de wereld en in de familiekring. Er vallen mensen weg om je heen. Naast mooie momenten kende haar leven tegenslag, zoals het overlijden van man Jaap Keetman in 2000 én zoon Jaap, op 69-jarige leeftijd. „Ze moeten niet aan je kind komen. Een moeder hoort haar kind niet te overleven. Dat is niet de juiste volgorde. Ik denk nog elke dag aan mijn man en mijn zoon.”

Mevrouw Keetman-Dirkmaat zag in 1916 het levenslicht in Haringhuizen, waar ze negentien jaar woonde. Na een periode van 42 jaar in Stroet, woonde ze 33 jaar in Schagen. Sinds zes jaar heeft ze een woning in wooncomplex Hornhoeve in Dirkshorn.

Lezen

Ouder worden heeft gevolgen voor de gezondheid. Haar gehoor en zicht laten haar in de steek. „Ik vond het heerlijk om zeventig jaar lang de Schager Courant te lezen. Ook de Tros-gids mis ik.”

Met man Jaap was zij 64 jaar getrouwd. Ze kregen vier kinderen: zonen Fred (72) en Jaap, en dochters Ank (66) en Gerda (62). Ook heeft zij tien kleinkinderen en veertien achterkleinkinderen. De jongste telg van de familie scheelt honderd jaar met mevrouw Keetman-Dirkmaat.

Na de lagere school in Haringhuizen werkte ze vanaf haar veertiende in de huishouding bij verschillende boeren. Tot haar huwelijk in 1936, toen werd ze huisvrouw. Ze was dol op breien, haken en borduren. Haar man had als agrariër veertien koeien. „Het was een andere tijd. Een groot deel van mijn leven speelde zich af in de regio. Als je koeien hield, was het moeilijk om op vakantie te gaan.”

Vakanties

Het echtpaar genoot na hun pensioen wel van mooie vakanties in Frankrijk en Duitsland, en op de eilanden Vlieland en Terschelling. „Dat waren mooie reizen.” In de benedenzaal van Hornhoeve vierde ze zondagmiddag met familie haar verjaardag. De verplaatsing van haar kamer naar de zaal oefende ze vorige week. „Net een wereldreis.”