Slort is klaar met voetbal

Bruce Slort over zichzelf als speler: ,,Bal veroveren, gaatjes dichtlopen en tackelen in dienst van het team.’’ © Foto Peter van Aalst

Hans Steen
Den Helder

Op de tribune van FC Den Helder is Bruce Slort (28) deze zaterdag toeschouwer bij de wedstrijd van het Helders Elftal tegen RKC Waalwijk. Na twaalf seizoenen in het eerste elftal van WGW en na de fusie FC Den Helder vindt de pas 28-jarige middenvelder, die vier keer uitkwam voor de Helderse amateurselectie, het genoeg.

,,We verwachten eind september ons tweede kind en ik ga, naast mijn volledige baan als fysiotherapeut, een driejarige opleiding manuele therapie volgen. Maar eerlijk gezegd heb ik het wel gehad met veldvoetbal.’’ Hij wilde een jaar geleden al stoppen. ,,Mede door vervelende blessures. Heb ik me toch laten overhalen. ’Nieuwe trainer, jouw ervaring'. Maar afscheid met een degradatie was niet de bedoeling.’’

Aderlating

Zijn vertrek is een aderlating, qua persoonlijkheid en zeker als teamspeler. Hij haalt zijn schouders op: ,,Ach, aardige voetballer, denk ik. In de jeugd van WGW, waar ik op mijn vijfde lid werd door een vriendje, scoorde ik als aanvallende middenvelder aan de lopende band. Op mijn zestiende gedebuteerd als centrale verdediger en later verdedigende middenvelder geworden. En bij het Helders Elftal was ik voornamelijk rechtsback. Niet mijn stek, maar blijkbaar waren er betere middenvelders.’’

Vrijwel altijd gevraagd voor de amateurselectie, bleef het Den Helder Maritiem-toernooi beperkt tot vier edities.

,,Leuk tegen onder meer De Graafschap en Macabbi tel Aviv. Ook nog tegen Roda JC met Cissé, groot, sterk en snel, als mijn directe tegenstander. Had ik als 'gelegenheidsback' mijn handen vol aan. Maakte niet uit. Ik deed zoals altijd mijn best, maar rekening houden met mijn vakantieplanning voor het Helders Elftal ging me te ver. Na een lange competitie wilde ik liever een periode zonder voetbal.’’

Dat had ook met zijn speelstijl te maken.

,,Bal veroveren, gaatjes dichtlopen en tackelen in dienst van het team. Veel inzet maar altijd fair en wat kaarten betreft viel het wel mee met gemiddeld twee wedstrijden schorsing per seizoen. En echt maar twee keer 'rood'. Tegen Alkmaarsche Boys wegens natrappen wat absoluut niet waar was. En terecht binnen een kwartier tegen ZAP naar de kleedkamer vanwege het 'neerhalen van een doorgebroken speler'. Die wedstrijd wonnen we uiteindelijk toch nog omdat ook een ZAP-speler met tweemaal geel moest vertrekken.’’

Vriendengroep

Er was belangstelling van clubs uit de regio in zijn WGW-periode. ,,Onder andere ZAP en HCSC in hun goede periode. Ik heb er wel over nagedacht, maar ik had het naar mijn zin bij WGW. Die selectie was een hechte vriendengroep, we zien elkaar nog steeds regelmatig.’’

Bleven de sportieve hoogtepunten beperkt tot twee promoties met WGW, twee met FC Den Helder en viermaal Helders Elftal, zijn 'Amerikaans avontuur', in de aanloop van zijn voetballoopbaan, is een 'topper'.

,,Zestien was ik toen Alex Pama me uitnodigde voor zijn voetbalzomerkamp in Atlanta. Toernooien gespeeld in San Diego, New York en Orlando. En in de winterperiode nog een paar weken terug geweest. Het eerste jaar alleen, het tweede met Mischa Haddad Sanz. Dat ging niet over een profcarrière, het was prima zo. Nu zeggen mijn teamgenoten dat ik over drie jaar zo weer mee kan doen, maar zoals het nu voelt, gaat dat niet gebeuren.’’

Meer nieuws uit Sport

Meest gelezen