Sober en indrukwekkend KDO met ’Op hoop van zegen’
De eerste scene van 'Op hoop van zegen' begint indrukwekkend. Lange doeken, als golven over het toneel gespannen, met daarin vissersmannen. Er klinkt stemmingsvolle muziek. De vissers vloeken, tieren en kermen voordat ze uiteindelijk verdrinken.
Bijna vierhonderd bezoekers vulden zaterdagavond de grote zaal van het Kennemer Theater in Beverwijk waar toneelvereniging KDO zijn tweejaarlijkse voorstelling speelde. Het meer dan honderd jaar oude stuk van Herman Heijermans vertelt over een Nederlandse vissersplaats van rond 1900 waar zeelieden en hun families leed ondervinden door het winstbejag van de reders. Ook het opkomende socialisme zorgt voor onrust.
Guda de Graaf uit Beverwijk woont geregeld KDO-voorstellingen bij. „Het wordt genieten hoor, wacht maar af.’’
Het is doodstil in de zaal als het verhaal van Kniertje door de 17-koppige cast wordt gespeeld. De vissersweduwe, die eerder haar man en twee zoons aan de zee heeft verloren, laat noodgedwongen haar beide nog levende jongens aanmonsteren op de wrakkige Hoop Van Zegen. De aankleding van het stuk is door regisseur Hans Hollander sober gehouden. Daarbij koos hij mooie en verrassende eigentijdse muziek.
„Ik heb mooiere stukken van ze gezien. Het is wat langdradig’’, vindt Guda in de pauze. Corrie de Koning uit Beverwijk is met haar meegekomen. „We missen wat levendigheid. Kniertje is mijn buurvrouw en Truus onze collega’’, lacht ze. De vriendinnen staan op, ze gaan hun geluk beproeven in de loterij.
Na de pauze wordt gelachen om één van de oude zeemannen die eten wordt gevoerd en uiteindelijk van zijn krukje valt. Tijdens de scenes lopen verschillende gebeurtenissen door elkaar, hetgeen de bezoeker dwingt goed op te letten. Het verhaal van het zware vissersleven wordt overtuigend gebracht.
Na het stuk wacht de spelers een staande ovatie. Guda verduidelijkt: „Ik zie toch liever andere stukken van ze, dan kun je vreselijk lachen.’’ Trouwe bezoeker Ben Nisten denkt er anders over, vooral voor de pauze vond hij het prachtig. „Ja, ik heb me vermaakt."
„Een staande ovatie, dat voelt heel lekker.’’ Marijke Twisk, die de nicht van Kniertje speelde, puft uit. „De lange monologen maken het stuk. Alle lof voor onze regisseur. Hij heeft er geen standaard, maar juist een eigentijds stuk van gemaakt.’’
Heleen Vink