En als er iemand in de hal onderuit gaat, veren ik en alles en iedereen om me heen op. Daar moet hulp worden geboden. Toch zal zelfs de meest ervaren bhv’er afstand moeten houden, want in een mum van tijd staan er zeker acht witte jassen om de vrouw heen. Ze wordt netjes op een brancard gelegd en naar elders gereden.

Een half uurtje later hoort en ziet een volgepakte zaal mensen wat er zoal vooraf gaat aan de ingreep die moet leiden tot een totale knie of een nieuwe heup. Een instructiefilm laat zien hoe de onderkant van het bovenbeen en de bovenkant van het onderbeen wordt afgestoken. Knieprotheses erin en hup. Er is weinig kleur te zien in het filmpje, maar evengoed is de aanblik van het chirurgisch geweld vrij realistisch.

Dat is blijkbaar iemand te veel. De aanwezige fysiotherapeuten helpen de vrouw behoedzaam van de stoel en voeren haar geruisloos af. De zaal mompelt wat en kijkt dan weer met strakke gezichten naar het scherm.

Ik voel me niet lekker worden.