Toch waren ook Nederlandse spaarders de afgelopen dagen in de ban van de aangekondigde heffing op spaargeld in Cyprus. De beslissing van de ministers van financiën uit de Eurozone om spaarders op het Middellandse zee-eiland aan te slaan in ruil voor omvangrijke Europese steun veroorzaakte een schokgolf in de landen van de Eurozone.

Als geld in Cyprus niet veilig is, is het elders ook niet meer veilig, veronderstelde menig spaarder. Wat heeft het Europese garantiestelsel voor deposito’s, dat 100.000 euro aan spaargeld garandeert bij het omvallen van banken, nog voor waarde met deze heffing, vreesden velen.

Cyprus is een apart geval, zeiden de ministers van financiën onder leiding van onze minister van financiën, Jeroen Dijsselbloem. Het verbijzonderen van Cyprus voorkwam een domino-effect in andere zwakke Euro-landen. Het beperken van de aangekondigde heffing voor de kleine spaarder in Cyprus deed de rest om de onrust te dempen.

De besluitvorming van de ministers van financiën blijft nochtans een uiterst riskante. De Europese crisis heeft een financiële basis, maar is in de kern toch vooral een vertrouwenscrisis. Als burgers geen vertrouwen meer hebben in het financiële systeem slaat dat de basis weg onder het vertrouwen in de euro. In dat geval is er sprake van een acute eurocrisis.

Het is misschien eerder geluk dan wijsheid geweest dat het deze week zo ver niet is gekomen.

Kees van der Malen